woensdag 24 februari 2016

BEIJUMBORG (13)


Vermaak

Lang geleden vond ik ergens een fotootje uit vervlogen tijden, waarop ik als een blondkrullebollerige peuter te zien was. Zo te zien ben ik op die foto nog geen twee jaar, en natuurlijk het allerschattigste jongetje dat de lezer zich kan voorstellen, inclusief kuiltjes in de -op het oog, maar het was natuurlijk een zwart/witfoto- blozende koontjes. 'Hanneke' voor mijn moeder, die na mijn broer misschien wel liever een dochter had willen hebben. Maar wat vooral opviel was: de televisie op de achtergrond van deze foto. De lezer moet weten dat we het hier over 1958 hebben.....

Wij waren in onze Enschedese straat zo ongeveer de eersten die TV hadden. Er werd thuis veel gekeken, en zo dicht bij de Duitse grens was dat dan vooral naar 'De Duitser'. De Nederlandse TV kon natuurlijk ook wel met de hark op het dak (voor de jongere lezers: iedereen had toen nog een metershoge metalen antenne op het dak staan) ontvangen worden, maar de TV van de oosterburen was toch verreweg favoriet. Mijn ouders waren dol op Duitse komedies: ik herinner me nog het Hamburgse Ohnsorg-theater met actrice Heidi Kabel, en de ongeëvenaarde komiek Willy Millowitsch vanuit Keulen.

Nederland 1 kreeg er concurrentie bij: Nederland 2 deed zijn intrede (al in 1964, maar we woonden te ver van de zender Lopik af om vanaf het begin de uitzendingen te kunnen volgen: alleen midden-Nederland werd door Nederland 2 bediend), vooral voor sport. Toen de eerste 'kleurenbak' in 1967 in de winkel kwam waren mijn ouders er ook alweer snel bij: het enorme apparaat (merk: Blaupunkt) vulde een flink stuk van onze woonkamer, maar we hadden het er graag voor over.

Het sprak vanzelf dat ik ook in mijn studententijd een kleurenTV wilde hebben: ze waren al een heel klein beetje compacter dan de eerste exemplaren, maar de platte beeldbuis van nu was nog ver weg. Weer keken we veel TV, mijn vriendin en ik: naar 'Dallas' bijvoorbeeld (eerste uitzending in 1978), met die schurk J.R. Ewing en zijn schattige moeder Miss Elly. En toen we later kinderen kregen werden het vooral tekenfilms, videobanden met Disney, Bassie en Adriaan, en Free Willy.

Ergens in die periode verloor ik mijn TV-verslaving, en begon ik de radio te herontdekken. Dat laatste kwam ook doordat ik zelf een tijdje voor de KRO mocht werken, als presentator van klassieke muziek op Radio4 en van het populaire programna over amateurmuziek (HaFaBra!), 'Zin in Muziek'. In de Hilversumse studio ontmoette ik beroemdheden als de toen al zeer oude Mia Smelt (van het programma 'Moeders Wil is Wet'), Hans van Willigenburg en Anne van Egmond. Een leuke tijd, zo in de tweede helft van de jaren '80.

Tegenwoordig kijk ik nauwelijks nog TV: nieuwsuitzendingen zijn bij mij dan nog het populairst, maar shows en zo laat ik geheel links liggen. Sinds Joost Prinsen stopte met presentatie van de quiz 'Met het mes op tafel' heeft dat programma ook alweer afgedaan. De TV is er vooral voor informatie: het vermaak haal ik liever uit de radio (klassieke zenders) en uit mijn iPad, het wonderlijke apparaat waarmee ik deze column doorgaans schrijf. 

Ach ja: de TV biedt vanavond weer niks.......

Han Borg

Geen opmerkingen: