vrijdag 13 mei 2016

NOG EEN WEEK MEIVAKANTIE VOOR BEIJUMSKAP




De serie Beijumskap slaat i.v.m. de meivakantie nog een week over en voor de tweede achtereenvolgende keer tracht de Beijumblogger Atsje Straatsma op dit tijdstip naar de kroon te steken.

Aan het begin van de middag kroop hij daarvoor weer eens door een gat in het hekwerk dat rond het Innersdijk-terrein loopt.

Het is met recht het mooiste stukje ongerepte natuur in Beijum te noemen. De vogels fluiten, de bloemen bloeien en de zon scheen. Gelukzalig nam ondergetekende een paar minuten plaats op het zitbankje waarvandaan je over het terrein naar Plein Oost aan toe kunt kijken.

Zie afbeeldingen rechts, zitplaats, en links, uitzicht. Als je in een oase van rust wil gaan zitten mediteren, dan is dit dé plek in de wijk.

Bovenste afbeelding dan maar. Het moet toch energie kosten om een winkelwagen midden op het terrein te krijgen. Een bal erbij, een kinderzitje voor in de auto, een plastiek teiltje.

Wat gebeurt er toch allemaal in dit natuurgebied? Er liggen lege bierblikken en voorbehoedsmiddelen-verpakkingen, zie nog eens dit bericht Wordt er misschien wild geparkeerd? Wild in dubbel opzicht?

4 opmerkingen:

Bert zei

Ik zou zeggen hek erom weg en verbinden met onze prachtige groenelong

Anoniem zei

wist u dat de grondeigenaar, de zorggroep, de bouwgrond voor miljoenen op de balans heeft gekapitaliseerd? En dat doorhalen van deze eigen vermogenspost middels herbestemming natuur- en recreatiefunctie het financieel einde betekent van de zorggroep?
Voor de gemeente lijkt hier geen rol weggelegd. Die moet eerder kiezen voor een economische motor, werk & inkomen, aan Plein Oost. Want de verpaupering achterin de wijk stop je niet met gratis extra vrijetijdsmogelijkheden, zo heeft het Lokaal akkoord wonen wijkteam 1,2,3 wel geleerd.

Anoniem zei

Nee, hek erom heen laten, lekker laren verwilderen, af en toe de troep opruimen en de natuur de kans geven haar ongecultiveerde schoonheid te tonen.!

Anoniem zei

De zorggroep is een roversnest. Reserves zijn voor het merendeel leeggeplunderd en opgesoupeerd door bestuurders die zichzelf, crisis of niet, telkens maar weer op salarisverhogingen en bonussen trakteren.