OP HET RANDJE(3)

De buurt waarin ik woon is een sociale buurt. Vanzelfsprekende noaberhulp is er, klaar staan voor elkaar als het nodig is en een stukje gereedschap lenen is geen probleem. Het voelt net als vroeger in het dorp waarin ik ben opgegroeid. Er was wat strijd tussen roomsen en gereformeerden maar verder was er veel verbondenheid.

Vanavond stond ik met een paar buurvrouwen te roddelen en te kletsen en het gesprek kwam op de cheques met 1000 of meer euro's die voor goede ideeën worden verdeeld. Het balen en mopperen was niet van de lucht en vooral de gemeente, Stichting Stiel en de bewonersclub moesten het ontgelden. Een van de vrouwen had een goed idee ingediend maar sloeg stijl achterover wat ze allemaal voor het geld moest doen. Zo moest er persé een cameraploeg van OOG-TV bij haar over de vloer komen om te filmen. Het is niet de enige voorwaarde waar de goede idee-mensen akkoord mee moesten gaan om in aanmerking te komen, op de achterkant van de cheque wemelt het van de mitsen en maren. Fantastische initiatieven komen me te hore. De Kleurrijk Kokers hebben mooie plannen, een 4 mijl oefenbaan aanleggen in Kardinge is prachtig, een gereedschapuitleenorganisatie ook, speelgoeduitleen, geweldig. 

Toch is er iets wat me niet bevalt en het zal met mijn hang naar vanzelfsprekende burenhulp te maken hebben. Hoe kun je burenhulp willen institutionaliseren? Met cheques zwaaien om de begeerte aan te wakkeren en verplicht OOG over de vloer om te laten zien hoe goed we (gemeente Groningen, Stiel en deelnemers) bezig zijn? De eerste verhalen van ergernis zijn me al ten gehore gekomen. Heb je een idee om gereedschapuitleen op heerdniveau te willen opzetten wil iemand het van je afpakken en het op wijkniveau neerzetten. Ook is er iemand die speelgoeduitleen voor heel Beijum wil opzetten. Geen gek idee. Maar vrijwilligersorganisatie de Speel-o-theek dan? Die doet dat toch al jaren? De beste ideeën komen uit de Beijumer bevolking zelf. Kijk naar het herbouwcomité, een typisch voorbeeld van burgerinitatief. Zonder subsidie en zonder de verplichting om met je kop op tv te moeten. Het Froukemafeest krijgt 450 euro van de gemeente. Een opblaasbare zeskamp wordt er voor gehuurd en dozen barbecuevlees wordt er o.a. voor aangeschaft. Lekker toch en man wat zeur je nou? 

Een buurvrouw stal mijn hart toen ze vertelde het liefst zonder de 450 euro een buurtfeest te willen opzetten ("bij mij komt geen cameraploeg over de vloer"!). Stoelen buiten, speelgoed op straat, de een zet een krat bier neer, een ander maakt een pan soep en weer een ander een grote salade etc. Straattekeningen maken, grymeren, gezellig kletsen met elkaar, wat kost dat nou? Allemaal heel envoudig. Maar in 2008 kunnen mensen in Beijum dikke cheques verdienen voor goede buurtopbouwideeën. Ze moeten aan allerlei voorwaarden voldoen, verplicht workshops volgen hoe ze het geld gaan gebruiken en verplicht met hun kop op OOG-TV. Een zak geld voor een burgerinitiatief als dat initiatief de gemeente welgevallig is! Ik zal als sanctie voor dit stukje eerst wel niet meer mogen komen filmen, want het moet natuurlijk alleen vleiend en promo zijn. Maar ik ben blij met de vanzelfsprekende en gratis burenhulp bij mij in de straat.