Eergisteravond opende ik de deur om ergens heen te gaan. Gelukkig verliet ik de woning niet in grote haast, ik zag op tijd een lief kwetsbaar egeltje op zo'n 20 centimeter van de voordeurdrempel staan.Ik kreeg automatisch de neiging om het diertje te aaien en gerust te stellen. Maar aaien lukte vanzelfsprekend niet en geruststellen leek niet nodig. Poseren voor de camera was geen enkel probleem, de egel bleef rustig staan.
Ik moest de kinderlijke neiging onderdrukken om het diertje mee naar binnen te nemen, zoals je ook wel eens een bos mooie bloemen uit de natuur mee naar huis wil nemen. Wat een mooi, lief en onschuldig dier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten