STOP AIDS

Deze billboard staat aan de rand van Beijum richting Zuidwolde, langs de Beijumerweg. De oproep om aids te stoppen, en wel onmiddelijk, staat in vette zwarte letters binnen rode kaders. Als je de ziekte hebt of als dierbaren er aan lijden, dan is het een schreeuw uit het hart. Begrijpelijk. Ik betwijfel wel of geschreeuw langs de weg iets uithaalt. Er zijn legio goed gevulde billboards te bedenken: Stop kanker nu! Stop de kredietcrisis nu! Stop incest nu! Stop hersenbloedingen nu! Stop graaien nu! In Afrika sterven duizenden mensen per dag aan aids. In het rijke Nederland worden dure billboards langs de weg geplaatst met de oproep dat dit nu allemaal moet stoppen. Het is gemakkelijk bloggen vanaf de zijlijn, ik geef het toe. Maar zo'n bord haalt, op zijn grunnings gezegd, natuurlijk geen reet uit. Relativeren is not done, de fanatieke stop aids now-mensen willen hun probleem in het middelpunt van de aandacht. Maar onderschat de grunninger humor niet. Er circuleert een liedje in het grunnings van René Klein, u weet wel van Paul de Leeuw, die een jaar of vijftien geleden aan aids overleed: I am mister Blue, ik heb aids en wat est doe? Tja, zo'n schreeuwende billboard in Groningen, op de Beijumer klei. Wel lief en toepasselijk dat er een roze fiets om de paal vastgeklonken zit. www.stopaidsnow.nl