DE STRIJD TEGEN DE VERVUILING IN BEIJUM

Gisteren de video over rotzooi in Beijum, vandaag de andere kant want niet iedereen legt zich bij de vervuiling en verloedering neer. Theo Smit bijvoorbeeld, al jaren actief in de wijk voor een schoon, heel en veilige leefomgeving. Hij kan en moet doorgaan om van Beijum een mooie wijk te maken. Alhoewel, de wijk is natuurlijk al mooi. Maar hoe hou je dat mooie en schone, daar gaat het eigenlijk om. De Lentekriebels hebben veel weg van een rituele dans met een onzichtbare danspartner: de vervuilers. Eén reactie onder de video van gisteren spreekt eigenlijk boekdelen, opruimen en schoonmaken zou niet beperkt moeten blijven tot rituele schoonmaakactieperiodes. De foto laat de buit zien van de actie in de Groene Long in het najaar van 2008. Het zal de opruimers tevreden hebben gesteld hoeveel er werd opgehaald. En ook weer niet, want ze balen er ook weer van. Je zou met wat gevoel voor cynisme kunnen stellen dat de "strijdende partijen" elkaar wel bezig houden. Zonder vervuiling en vervuilers zijn schoonmaakacties overbodig. Terwijl zulke dagen ook weer als heel gezellig worden ervaren en er een sterk gemeenschappelijk gevoel heerst, een gezamenlijke vijand, hoe anoniem ook, verbindt toch ook wel weer. Genoeg psychologie van de koude Beijumer klei, bekijk de video. Ik heb er een muziekje van Pink Floyd bijgezet, het nummer Wish you where here. Niet helemaal passend misschien maar het nummer symboliseert wel een gevoel van verlangen. In dit geval een verlangen naar een prettige, schone, veilige en leefbaar Beijum. Beijumers steek de handen uit de mouwen en ruim die troep op! Of beter gezegd, smijt het niet op straat.