JAN (DE) ROOS

Enkele lezers reageerden of mailden n.a.v. het stukje over de gekken en dwazen van gisteren. Iemand tipte me dat Jan de Roos op Wikipedia staat. Als eerbetoon aan deze kleurrijke stadjer:
Jan Roos, artiestennaam van Jan de Roos (Ureterp, 23 november 1896 – Groningen, 13 december 1979) was een Groninger straatartiest. In het telefoonboek stond hij vermeld als Roos, J. de, zanger, Verlengde Nieuwstraat 16b. Dat was fout volgens hem want het moest zijn: Groot zanger en verder: Zijne Excellentie Jan de Roos. Jan Roos was tot zijn overlijden een begrip in Groningen en omstreken. Getooid met slipjas, hoge hoed, kettingen en medailles kon je hem overal zingend aantreffen. Hij had een wandelstok waarmee hij zijn strofen kracht bijzette, diep door de knieën buigend om zijn hoge halen te benadrukken en een onnavolgbaar vibrato. "Ik tril graag", vertrouwde hij in die jaren een verslaggever toe "En dat door de knieën gaan, dat doe ik voor de reclame. Als je van die buigingen maakt moeten ze wel kijken".

Roos werd geboren in het Friese Ureterp. Na een carrière als landarbeider aldaar werd hij scheepsbouwer in Waterhuizen, daarna grondwerker in Ten Boer, waar hij Verdi en Beethoven nazong boven de kruiwagen. Die zong hij na van de radio. De burgemeester, zo zei hij later, had hem ontdekt en toen werd hij kunstenaar met een grote K. Jan Roos zong op straat in de stad Groningen, maar ook in de provincie. Daar waar men hem vroeg, daar was Jan. Overal kreeg hij medailles die hij op zijn slipjas meetorste, hoewel hij in latere jaren wel eens wat thuis moest laten omdat hij te zwaar beladen was. Ook Willem Duys ontving hem in zijn televisieprogramma "Voor de vuist weg", waar hij eigenlijk alleen maar wilde vertellen wat hij zong, meer niet. En zingen natuurlijk.

De meningen over zijn kwaliteiten als zanger waren verdeeld. Sommigen vonden het niets, weer anderen zagen hem als een kleurrijk fenomeen, Jan Roos vond zichzelf in ieder geval wel erg goed. Sommige mensen lachten om hem, maar daar trok hij zich niets van aan, want hij hield van zijn zang. In 1979 overleed hij op 83-jarige leeftijd, na een langdurig ziekbed. Zijn lievelingskettingen hield hij nog om toen hij in het ziekenhuis lag. Hij werd, met die kettingen om, begraven in Ureterp. Slechts een handjevol belangstellenden uit Groningen was aanwezig. http://nl.wikipedia.org/wiki/Jan_Roos
Iemand mailde nog over Pief:
Hij werd op 3 juni 1944 als Liwinus Gerretsen geboren en overleed op 58-jarige leeftijd aan de gevolgen van een longontsteking. Pief, de lange in zichzelf gekeerde man in excentrieke kleren ging dan weer met een roek of dan weer met marmot op stap. Eind jaren zestig was Pief als muzikant en performance-artiest in de Groninger underground actief: online is te lezen dat hij orgel speelde bij de legendarische band Subway en dat hij danste tijdens de The Rovers Return Popmanifestatie op 1 maart 1969 in de Korenbeurs in Groningen, waar ook een 'Poezie sjoo' van Riekus Waskowsky, Melle Siepel en Maxim de Winter plaats vond.
http://www.epibreren.com/rs/rs_frame.html?rs_archief200302.html