Het was en het is een miezerige oktobermaandag. Kinderen en ouders liepen en fietsten vanochtend met een paraplu op richting school, de herfstvakantie is dan wel voorbij maar de herfst zeker nog niet.
Het heeft iets als je je op een dag als vandaag nog weer even om kunt draaien. Om vervolgens om een uur of half elf eens op te staan met een kop koffie en een lekker ochtendkrantje.
Maar dat is niet voor iedereen weggelegd, er moet gewerkt worden want er moet brood op de plank. Dat geldt ook voor deze straatmuzikant, uitslapen is er niet bij, hij moet aan de bak want er moeten centjes verdient worden. De meningen zullen verdeelt zijn of je dit al of niet werken moet noemen. Maar ga er maar eens een dag zitten.
In de miezerige regen, iedereen groetend en sporadisch terug gegroet worden. En heel af en toe krijg je een stuiver of dubbeltje in je openliggende pet gegooid. De muziek is conform de stemming, klagende en treurige Oost-Europese klanken zijn te horen in deze uithoek van Plein Oost. Muziek vol weemoed en verlangen.
De hele dag staan jammeren voor een paar euro's, ga er maar eens aan staan. Er zijn genoeg mensen die neerkijken op straatmuzikanten, maar respect is m.i. op zijn plaats. Ik zou niet willen ruilen, het lijkt me hard werken voor weinig geld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten