Ik weet niet of de lezer(es) het gevoel ook kent.Je komt ergens en het lijkt net alsof je zo een of andere toneel- of theaterstuk binnenloopt of fietst. Ik had het onlangs toen ik tussen de fietsenmaker en Winkelcentrum Beijum fietste. Het leek alsof alles was afgesproken en alsof alle mensen die ik zag acteurs waren die een rol speelden. Ik weet niet of de lezer de theatergroep Dogtroep wel eens heeft gezien, daar deed deze scène- zie foto- me sterk aan denken. Eerst de twee fietsers, zelden heb ik zulke geweldige circusartiesten van dichtbij meegemaakt. Ze fietsten vlak voor het nemen van de foto eigenlijk de andere kant op. Maar terwijl ze elkaar passeerden sprongen ze beiden als op commando de lucht in, ze draaiden een halve slag in de lucht en kwamen op de fiets van de tegenligger terecht. Zonder een krimp te geven reden ze verder in de omgekeerde richting. Tegelijkertijd kwam er een robot met blauw t-shirt aan uit de speelgoedzaak die met een dikke sleutel in de rug was opgewonden. Hij keek naar twee glazenwassers waarvan de meest rechtse door een vrouw die binnen in de kamer staat wordt aangesproken. Wat de vrouw van de glazenwasser wilde is me niet helemaal duidelijk maar het was duidelijk iets wat in de privésfeer lag. De linker glazenwasser kroop direct na het maken van de foto door een raampje naar binnen. Op dat moment begon de robot uit de speelgoedwinkel langs de regenpijp omhoog te klimmen om poolshoogte te nemen. Wilde hij meespelen? Hoe het verder afliep weet ik niet, maar het zag er allemaal zeer professioneel en ingestudeerd uit. Terwijl ik verder fietste begonnen alle fietsbellen die u voor op de foto ziet als op afspraak te rinkelen.
Je mag blij zijn dat je volwassen bent;)
BeantwoordenVerwijderenMet een dergelijke fantasie verdwijnt menig kind richting psychiatrie (bij onoplettende ouders:(
Anna,
BeantwoordenVerwijderenwat voor lekkers haal jij steeds uit het Kardingepark?
Volgens mij gaat ze samen met Johan naar het kardingebos :-P
BeantwoordenVerwijderenWat n gezelligheid weer..
BeantwoordenVerwijderenJohan, wat een leuk verhaal. Dogtroep zegt mij zeker wat. Ik heb het voorrecht gehad een voorstelling van hun te zien (ze treden volgens mij niet zo vaak op in Nederland). Om precies te zijn was dat tijdens de (her)opening van het Academisch Ziekenhuis (nu UMCG) na de grondige verbouwing. Mijn zwager en schoonzus werken daar allebei, maar konden niet die avond, zodoende kregen wij de kans. Er waren toen in geen velden of wegen nog kaarten te koop, dus hebben we mazzel gehad. Het was zooo byzonder. Iedereen die in het UMCG wel eens verder gelopen in dan de AH, heeft wellicht die enorme fiets (velocipede heet dat toch??) wel eens zien staan. Die is toen tijdens die voorstelling gebruikt. Iemand kwam daarop aanfietsen vanuit de hal, werd verlicht, en op het moment dat die persoon bij de deur was, kwam er iemand aan een touw dwars door een raam vliegen. Schrikken was dat. Hoe dan ook, die hele voorstelling was een aaneenschakeling van allerlei bizarre trucs en kunsten. Er zat nog een verhaal in ook...
Ze deden vanalles met dingen uit de omgeving, zoals een verkeersbord dat uit de grond werd gerukt om als zwaard te dienen hahaha. Zoals jij het beschrijft pas prima bij de Dogtroep.
Overigens zijn hun voorstellingen nog dermate ingewikkeld en gevaarlijk dat er ook wel eens een lid van de groep om het leven komt tijdens oefeningen... Vlak nadat wij dat optreden hadden gezien hoorden we op de radio dat tijdens de repetities voor een nieuwe show de man (die de hoofdrol speelde bij het ziekenhuis) was omgekomen, heel raar is dat.
Maargoed, dit is Beijum en Johan's fantasie zullen we maar zeggen.