HEKELGEDICHT VAN EEN TELEURGESTELDE REDACTEUR

Het is voor de meeste lezers van Beijumnieuws waarschijnlijk een beetje al teveel berichtgeving over het nieuwste conflict in de wijk, maar bedenk dat elke storm ook weer overwaait. Het is prettiger om het er niet over te hebben, er zijn leukere dingen in de wijk, maar het moet even, ik heb geen vertrouwen in een eerlijke berichtgeving(meerdere kanten) in de wederom uitgeholde wijkkrant, een wijkkrant waar voor de 2e keer in tweeënhalf jaar tijd het hart is uitgerukt. Geen enkele zelfreflectie, geen hand in eigen boezem, nee, gemier over het aantal opgestapte mensen en de overblijvende "medewerkers."
Ik heb zitten twijfelen of ik dit hekelgedicht, zie hiernaast, nou wel of niet moest publiceren. Het is gemaakt door een opgestapte redacteur die slapeloze nachten kreeg en midden in de nacht dit gedicht fabriceerde. Opdrachten, aansturingen, commentaar, opgejaagd worden en sarcastische opmerkingen. Dat was wat ze allemaal naar zich toe kregen, geen waarderingen, geen respect. Het lijkt me belangrijk om in dit verband de code 'je moet niet persoonlijk worden' tijdelijk opzij te schuiven. Wat bezielt iemand om al tweeënhalf jaar lang enthousiaste, hardwerkende en creatieve vrijwilligers voor het eigen karretje te willen spannen? Hierna weer frisse, fruitige en vrolijker nieuwtjes uit Beijum. Tenzij er verdere ontwikkelingen volgen.