FOTO'S UIT DE WIERSHOECK- EN SCHOOLTUIN (44)

Een keverfamilie met een slechte naam is de familie Boktor. De kleine wespenbok behoort tot deze familie, maar met de schadelijkheid lijkt het wel mee te vallen.

De kleine wespenbok (tot 15 millimeter) is ook in ons land een vrij algemene soort die vooral leeft in loofbossen en voornamelijk op boomschors en bladeren wordt aangetroffen. Hij heeft een langwerpig lijf, vrij lange antennes en sprietige poten. De kleur is zwart met gele dwarsstrepen, hoewel er ook andere kleurpatronen voorkomen zoals geel met zwarte strepen en vlekken.

Deze boktor lijkt sprekend op een wesp, en dat is niet toevallig. De reden is dat veel vogels en andere predatoren de onschuldige kever met rust laten omdat de meeste dieren, net als mensen, een hekel hebben aan wespen. Dit imiteren van gevaarlijke of giftige soorten door niet-gevaarlijke soorten heet mimicry en komt veel voor in de natuur, hoewel zelden zo gespecialiseerd. Dit dier lijkt zo sterk op een wesp dat zelfs een kenner twee keer moet kijken. De kleine wespenboktor heeft de wesp namelijk op diverse gebieden geïmiteerd. Zo zijn bijvoorbeeld de antennes minder lang dan bij de meeste boktorren en heeft de achterzijde van het lichaam een punt (echter geen angel) en is het kopborststuk groot en rond.
Ook wat betreft de kleuren lijkt de kleine wespenbok op een wesp: zwarte basiskleur met gele dwarsstrepen die zelfs doorlopen op de buik, roodbruine poten en antennes in dezelfde kleur maar met een zwart uiteinde. De vlucht is ook al afgekeken, deze boktor vliegt niet recht op het doel af maar zigzagt een beetje. De kleine wespenbok is zeer beweeglijk en druk. Hij is altijd in beweging, loopt net zoals wespen een beetje zijwaarts en zwaait onrustig met de antennes.

De kleine wespenbok leeft voornamelijk van stuifmeel. Een vrouwtje eet zo af en toe een ander insect omdat de eitjes extra voedingsstoffen nodig hebben, net zoals de vrouwelijke muggen bij zoogdieren bloed zuigen om dezelfde reden. Volwassen kevers leven slechts enkele weken, en zijn voornamelijk van mei tot juli te zien.
De larven leven veel langer, ongeveer anderhalf jaar, en eten rottend loofhout, liefst van de beuk, en enkel van exemplaren die door een bepaalde schimmel zijn aangetast.

(Bron: Wikipedia, de vrije encyclopedie)

Tekst + foto: Luit Staghouwer