Het wordt zo'n avond waar je, bij leven en welzijn, over twintig, dertig jaar nog eens weer aan terugdenkt.
Laat ik voor mezelf spreken, ik weet nog precies waar ik was toen J.F. Kennedy in 1963 werd vermoord. Hetzelfde geldt voor de moorden op Fortuyn en van Gogh. Droevige Ijkpunten in de recente geschiedenis. Wat betreft het vreugdevolle nieuws, waar was je op het moment dat Nederland Europees kampioen werd? In 1988? Ik weet nog precies waar ik was toen het in 1974 en 1978 verkeerd ging. Gestolde momenten, beelden en indrukken die vast in m'n systeem verankerd zitten.
Maar nu, vanavond, waar gaat dat in vredesnaam heen?
Vanmiddag werd ik gebeld door een vriend uit Melbourne, hij zet daar de wekker om 3.15. Om half vier vanacht begint de wedstrijd Down Under.
Om tien voor acht schoot ik deze foto's bij het Café Biljart aan de Claremaheerd. Wat een stress en wat een zenuwen. Maar ook veel optimisme was er speurbaar, want: we gaan winnen. Maar het punt is, de miljoenen Spanjaarden zijn ook zo optimistisch. Het zal er om spannen vanavond. Ik heb minder moeite met verlies tegen Spanje dan tegen Duitsland, maar die angel is er gelukkig uit. Het voelt als een soort van oudjaarsavond midden in de zomer. Het kan alle kanten op, van vuurwerk en vreugdevuren tot vandalisme en diepe teleurstelling. Een prettige en enerverende wedstrijd wens ik u allemaal.
baaln jonges, verloren...
BeantwoordenVerwijderen