TERUG IN BEIJUM

Het blijft een apart gevoel om na een vakantie in den vreemde Beijum binnen te rijden. Ronddwalen in stadjes, met de auto de bergen op en af rijden, het bezoeken van kastelen en musea, anders eten dan normaal, slapen in een tent etc. En dan op een gegeven moment weer een bord met de afslag Beijum-Zuid zien en via de wijkring naar huis rijden. De vakantie bracht ondergetekende kamperend door in Frankrijk. Wat is een huis na enige weken in een tent gebivakkeerd te hebben toch lekker groot. En wat kun je je badkamer met ligbad bij terugkeer waarderen. De magnetron, de vaatwasmachine, de wasmachine en de droger. Apart toch eigenlijk dat mensen het leuk vinden om een paar weken een keer per dag met een afwasteiltje naar een sanitairgebouw te lopen om te gaan afwassen. Met een wc-rol onder de hand over de camping banjeren op weg naar een toilet. Honderden euro's betalen voor een paar weken primitief leven. Maar het was allemaal de moeite waard beste lezers. Even helemaal weg zijn uit je vertrouwde omgeving werkt toch erg verfrissend.


In Beijum was het de afgelopen drie weken redelijk rustig, begrijp ik van alle kanten. En, het is nog zo rustig dat Beijumnieuws langzaam en rustig weer gaat beginnen. Het vliegwiel wordt eind augustus begin september weer in beweging gebracht. Er liggen nog een paar Kijk op de Wijkvideo's te wachten, enkele Beijumrijder/fietsers, nieuws over de kinderwerktuin en een vernietigende uitslag over het proces tegen kamerverhuur aan de Frama- en Sybrandaheerd. En dan hebben we onze kruidenvrouw nog, Saskia Nieboer, die zwaar geblesseert met een rolstoel door de wijk rijdt. Ik bezocht haar thuis om haar te interviewen. (video). Er is verder wat te doen over parkeerplaatsen in de wijk, de Bonte Beijumexpress komt er aan en ook een portret van Debora den Haring, een nieuwe medewerkster van Stichting Stiel in Beijum en opvolgster van Joyce van de Waal. Wat zegt Lijn 6 u? Het kan best zijn dat deze aan dé stadsbus naar Beijum gelinieerde term binnenkort een heel andere betekenis krijgt. Daarover, en ook nog over andere onderwerpen later meer. Uiteraard zal Beijumnieuws niet alleen maar worden gevuld met feel good nieuwtjes. Misstanden, gebrek aan integriteit, manipulaties en lasterpraktijken zijn ook ingrediënten in een wijk als Beijum. Gelukkig hebben deze praktijken niet de overhand, maar een klein clubje bezondigt zich hieraan, van de pakweg honderd berichten kunnen er zo maar een stuk of drie, vier scherp van toon en kritisch zijn. Het blijft een apart fenomeen dat degenen die zich neerbuigend uitlaten over Beijumnieuws, en de wijkblog maar helemaal niks vinden, zich zo druk maken over de berichtgeving door ondergetekende. De grootste zeurders zijn de intensiefste lezers. Zelfkritiek is deze criticasters vreemd, ze zijn zelf erg goed bezig en zo moet er schijnbaar ook over ze geschreven worden. Het liefst zouden ze Beijumnieuws willen muilkorven. Een prettige bijeenkomstigheid is dat ik me op dit gebied in goed gezelschap bevind. Want ook Dagblad van het Noorden mag van dit kleine splinterclubje uit Beijum niet meer zelf bepalen hoe over de wijkperikelen wordt geschreven, welke afwegingen er qua inhoud worden gemaakt en welke invalshoeken worden gebruikt. Daarover later wellicht meer. Hoe het ook zij, zeurlezers én plezierlezers wens ik weer de nodige plezierige of geërgerde leesuurtjes op Beijumnieuws toe. Gun me even de tijd om langzaam aan op gang te komen. De wekelijkse fotoseries beginnen na de schoolvakantie weer. Vakantiefoto's nieuwtjes en tips zijn en blijven welkom op Beijumnieuws@online.nl