Een kleine rondgang door de wijk laat zien dat ons aller graffitikunstenaars zich weer erg aan het roeren zijn. De gekken en dwazen die schrijven op muren en glazen kunnen denk ik niet al te lang zonder aandacht. Ze moeten laten zien: kijk, ik besta. Zie ook hier, foto. Het blijft natuurlijk gek en dwaas, want wie moet je nou een compliment geven of uitkafferen? Zullen schrijvers trouwens onbewust met doodsangst bezig zijn? Even psychologiseren, wie schrijft die blijft? En geldt dat ook voor ondergetekende die als een gek en dwaas een blog over de groenste wijk van de stad bijhoudt? De dwangmatigheid om iets geschrevens voort te brengen en dat ten toon te stellen, dat herken ik a.h.w in deze graffitifreak. Een prettige verslaving, zo mag je het ook noemen. Het bloggen bedoel ik, de graffitikunstwerken vervuilen het straatbeeld. Althans, volgens veel mensen. Maar toch moet je de doodsangst van de graffitispuiters natuurlijk ook serieus nemen.Zou het trouwens een soort van rebus zijn wat we hier aanschouwen? Zie nogmaals de foto, achterkant sporthal. Volgens mij staat links SAX (en geen sex) met daaronder een pijl naar beneden gericht. Dat Appel is mij een raadsel. Zou iemand de wensdroom hebben om de bekende expressionist Karel Appel te willen imiteren? Het is allemaal niet te vatten op deze maandachochtend. Wel geloof ik dat de laatste weken vooral één graffitispuiter erg actief is in de wijk, ik herken steeds hetzelfde handschrift op allerlei objecten. Ik weet niet of de onbekende kunstenaar dit blogbericht leest, maar toch even een oproep: geachte gek of dwaas, zou je een wekelijkse graffitiserie op Beijumnieuws willen hebben? Dan kun je de straten in Beijum mooi laten zoals ze zijn. En dan ga ik je ook een keer interviewen, zodat je aandacht krijgt en hopelijk via Beijumnieuws nog meer toeschouwers bereikt. Ook hoef je dan 's nachts de straat niet meer op! Meld je op Beijumnieuws@online.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten