EEN DOMINANT KONIJN

De relatie met m'n konijn is ronduit slecht te noemen. Het moet gezegd. Als ruim vijf jaar zit het beestje in een hok achter in de tuin, en ik herinner me niet één vreugdesprongetje als ik met wat lekkers of wat te drinken aan kwam lopen. Altijd dat geblaas, zoals katten ook kunnen doen, altijd die houding van: rot op jij, je houd me gevangen en jij ontneemt me m'n vrijheid. Nooit eens blij kijken als hij een schoon warm hok heeft gekregen, of als er een extraatje zoals bijvoorbeeld een wortel naar binnen is gegooid. Het is om hopeloos van te worden. Wat een vijandigheid en afkeer. Je neemt voor je plezier een konijn achter in de tuin ,en het beest gedraagt zich alleen maar als een agressieve gifkikker. In 2005 heb ik het hem als een dwergkonijn gekocht bij dierenspeciaalzaak Hoogenberg. Maar, ziet u er nog wat dwergachtigs aan? Ik twijfel nog steeds of het daadwerkelijk een dwergkonijn was, is ie daar niet veel te groot voor? Of heb ik het beestje gewoon veel te vet gemest? Volgens Hoogenberg is dat laatste het geval, hij weet zeker dat het toentertijd een dwergkonijn was. Of ik het konijn misschien teveel te vreten heb gegeven? Jawel, daar zit wat in. In een poging om de relatie te herstellen heb ik mijn konijn waarschijnlijk teveel willen verwennen. Snoepje, koekje salaadetje. Kwestie van schuldgevoel, wat bezielt je als mens om een konijn voor je lol achter in de tuin in een hok op te sluiten? Nee, ons samen chips eten en cola drinken binnen op de bank was geen succes. Interesse in een mooie film had het beestje ook niet. Samen muziek luisteren? Niks er van.

Volgens Hoogenberg is het konijn helemaal niet onaardig maar is hij gewoon vreselijk dominant. En wil hij geen indringers in z'n territorium. Helemaal alleen jaren in een hok en buitenren opgesloten zitten en dan dominant gaan lopen doen, als mens gaat je dat de pet te boven. Hoe gestoord kan een konijn zijn? Nee, een cursus sociale vaardigheidstraining zit er niet in, daar is het beestje te dom voor. Ik moet me er denk ik bij neerleggen dat er een onoverbrugbare kloof blijft zitten tussen mijn konijn en mij. Ik wil graag beste maatjes met hem worden. Maar hij duldt niemand in z'n ruimte. Een mix van dominantie en intolerantie. Machteloos sta ik aan de kant. M'n konijn is me de baas. Hij heeft de regie, en ik krijg geen poot bij hem aan de grond. Is het leven wel eerlijk?