FOTO'S UIT DE WIERSHOECK- EN SCHOOLTUIN (73)

Al een paar keer eerder vlogen er op een mooie zonnige dag honingbijen op De Wiershoeck. Ongetwijfeld op zoek naar nectar en stuifmeel. Als je de hele winter in een bijenkast hebt gezeten en al die tijd het nest niet hebt bevuild, wil je waarschijnlijk maar al te graag even “de benen strekken”. Het is dan ook niet verwonderlijk dat zodra de bijen weer vliegen je al snel de eerste bijenpoepjes ontdekt.
Maar op koude en/of winderige dagen zoeken de bijen bij voorkeur de warmte van de kast (en van elkaar) weer op.

Een bijenvolk bestaat uit een koningin, enkele tienduizenden werksters (geboren uit bevruchte eitjes) en een paar honderd mannetjes, de darren (geboren uit onbevruchte eitjes). Darren hebben geen angel en kunnen geen voedsel verzamelen. Ze worden aan het einde van de zomer geboren. Hun enige taak is er voor te zorgen dat de koningin wordt bevrucht, daarna zijn ze nutteloos en ze leven ook maar heel kort. Een werkster wordt 4-5 weken oud, tijdens haar leven heeft ze achtereenvolgens verschillende taken. Alleen een koningin legt eitjes (tot 1500 per dag) en ze kan tot 6 jaar oud worden.

In de winter is er geen voedsel en moeten de bijen zien te overleven met de aangelegde voorraden en opgebouwde reserves. De werksters verzamelen zich met zijn allen rond de koningin om warm te blijven.
Lang niet alle bijenvolken overleven de winter. Op De Wiershoeck hebben twee bijenvolken de winter niet overleefd. Dat komt overeen met het landelijk gemiddelde van 25%. Geschat wordt dat vroeger in de linde- en beukenloofbossen 75 % de winter niet overleefde.

Wereldwijd gaat het niet goed met de bij. Op sommige plekken is het aantal bijen met 85% gedaald. Bijen zijn van groot belang voor de bestuiving van planten en dus ook voor onze voedselproductie. De deskundigen weten nog niet waardoor het aantal bijen zo snel afneemt.

Afgelopen dinsdag was een mooie dag. Het waaide stevig, maar de zon scheen uitbundig. De crocussen waren voor de middag nog gesloten (foto rechts) en de bijen moesten moeite doen om bij de nectar en het stuifmeel te komen. In de loop van de dag gingen de crocussen steeds verder open (foto links) en konden de bijen heel wat gemakkelijker bij hun voedsel.

Foto + tekst: Luit Staghouwer