“Vogeltje op een krukje” wordt deze plant in de volksmond wel genoemd. Volgens mij heb je een nogal rijke fantasie als je zo’n naam bedenkt. Ik vind dat het meer lijkt op het zadel van een racefiets, maar die bestonden misschien nog niet toen deze naam werd bedacht. De meer gangbare naam is vingerhelmbloem of voorjaarshelmbloem. Het is een plant uit de papaverfamilie. Het is een bolgewas, maar ook mieren zorgen voor verspreiding van de plant. De rijpe zaden hebben zogenaamde mierenbroodjes. Dat is een aanhangsel aan zaden of vruchten van sommige plantensoorten, dat als voedsel kan dienen voor mieren. In Nederland komen ongeveer 200 plantensoorten voor met mierenbroodjes.
De bloem bloeit van maart tot april. De paarsige welriekende bloemen staan in een tros aan het eind van de stengel. De bloemen staan schuin omlaag op steeltjes met in de oksels handvormig ingesneden schutbladeren. De naam vingerhelmbloem is een verwijzing naar deze schutblaadjes. Dit is een duidelijk kenmerk om de soort van de holwortel te onderscheiden, deze heeft namelijk gaafrandige schutbladeren. In de voorzomer sterven de bovengrondse delen van de plant alweer af. In de bodem zit een massieve knol ter grootte van een hazelnoot. De vingerhelmbloem komt van nature alleen voor in de zuidelijke helft van Nederland. In de kust- en kleigebieden is ze te beschouwen als stinsenplant.
Stinsenplant is een Nederlandse benaming voor een groep planten die alleen voorkomt op oude landgoederen, boerenhoven, pastorietuinen, voormalige stadswallen en dergelijke. Het zijn in de regel voorjaarsbloeiers met opvallende bloemen. Deze planten zijn lang geleden van buiten Nederland aangevoerd en aangeplant om te verwilderen en hebben weten stand te houden. Door de aanplant buiten hun natuurlijke verspreidingsgebied kunnen ze als regionale stinsenplanten beschouwd worden. (info: http://nl.wikipedia.org/ , http://natuurtuin.web-log.nl/ en http://www.eifelnatur.de)
Foto + tekst: Luit Staghouwer
De bloem bloeit van maart tot april. De paarsige welriekende bloemen staan in een tros aan het eind van de stengel. De bloemen staan schuin omlaag op steeltjes met in de oksels handvormig ingesneden schutbladeren. De naam vingerhelmbloem is een verwijzing naar deze schutblaadjes. Dit is een duidelijk kenmerk om de soort van de holwortel te onderscheiden, deze heeft namelijk gaafrandige schutbladeren. In de voorzomer sterven de bovengrondse delen van de plant alweer af. In de bodem zit een massieve knol ter grootte van een hazelnoot. De vingerhelmbloem komt van nature alleen voor in de zuidelijke helft van Nederland. In de kust- en kleigebieden is ze te beschouwen als stinsenplant.
Stinsenplant is een Nederlandse benaming voor een groep planten die alleen voorkomt op oude landgoederen, boerenhoven, pastorietuinen, voormalige stadswallen en dergelijke. Het zijn in de regel voorjaarsbloeiers met opvallende bloemen. Deze planten zijn lang geleden van buiten Nederland aangevoerd en aangeplant om te verwilderen en hebben weten stand te houden. Door de aanplant buiten hun natuurlijke verspreidingsgebied kunnen ze als regionale stinsenplanten beschouwd worden. (info: http://nl.wikipedia.org/ , http://natuurtuin.web-log.nl/ en http://www.eifelnatur.de)
Foto + tekst: Luit Staghouwer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten