Eergisteren ging omstreeks half zes 's middags de deurbel. Even een klein puntje van kritiek: waarom altijd en eeuwig tijdens de avondmaaltijd? Maar goed. Wilt u iets geven voor het Anjerfonds? Ik heb er vaak over getoeterd geachte lezer, het is voor mij niet te doen om te zeggen: rot op, laat de regering over de brug komen, we geven al genoeg, en... Nee, het ontwapend me altijd. Kwestie van het zelf erg goed hebben en schuldgevoel.Hoezo zwak, ziek en misselijk niet helpen? Hoe zit het met je solidariteit? Wilt u wel op de foto? En mag die ook op het www? "Jawel hoor, doet u maar." Daar staat ze. Type: iets voor een ander doen. Ik weet trouwens nooit wat daar weer voor motieven achtersteken. Goed willen doen? Schuldgevoel? Geëngageerdheid? Nee, geen tijd voor dieptepsychologie. De portemonnee trekken en iets in de bus gooien. En vanuit goedheid en schuldgevoel ook nog even de website benoemen:
http://www.anjerfonds.nl/.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten