BEETJE TEGENSTELLING MOET KUNNEN

Afglopen zondagavond liep uw blogger een beetje te mijmeren door Beijum. Denkend aan tegenstellingen. Hij kent mensen die uitbundig op vakantie gaan, en wijkgenoten die noodgedwongen thuis moeten blijven i.v.m. hun financiële situatie. Hij zag al wandelend huurhuizen en koophuizen. Hij kent jonge mensen die voor een universitaire opleiding kiezen, en ook die met de hakken over de sloot het vmbo halen. Hij kent mensen die topsalarissen verdienen en mensen die hun gesubsidieerde baan kwijt dreigen te raken. Werkenden en uitkeringsgerechtigden. Uw blogger mag zich verheugen dat hij gezond is, echter hij kent ook mensen die kanker hebben en hun hoop richten op chemokuren en bestralingen. En ook kent hij mensen die elke dag biologisch dynamisch voer eten, net als dat hij Beijumers kent die het liefst elke dag patat en fikandellen verorberen. Sporters die hardlopen en gehandicapten in rolstoelen en scootmobiels.

Waar moet dit blogbericht heen? Wel, al mijmerend zag ondergetekende midden in de Wibenaheerd deze twee auto's. Een asobak en een mini-autootje stonden gebroederlijk naast elkaar. Ik heb vaak het beeld en het vooroordeel in m'n hoofd al zouden bewoners aan de Wibenaheerd niet veel te makken hebben, het lijkt me niet de meest kapitaalkrachtige heerd van Beijum. Slaat natuurlijk nergens op, wie weet wonen er millionairs. Maar toch. Aan de foto te zien bestaan er ook in de Wibenaheerd tegenstellingen. De een kan zich geen auto permitteren, de ander ternauwernood een minibakje, en weer een ander een asobak. Waarom het trouwens een asobak noemen, kun je een ander zo'n bakbeest van een auto ook gewoon gunnen? En kan ie niet van een bezoeker uit Haren of Het Gooi zijn?

Wat is er trouwens tegen op tegenstellingen, vraag ik me ten slotte nog steeds mijmerend af. Je hebt toch ook kinderen en volwassenen? Mannen en vrouwen? Blank en zwart? Moet alles dan gelijk zijn? Nee. Per slot van rekening schrijf ik dit bericht. En u leest het. En terwijl u dat doet ademt u in. En ook weer uit.