OPBLAASDINGEN RUKKEN OP

Het kan aan mij liggen, maar het lijkt erop alsof er steeds minder 'gewoon' feest kan worden gevierd. Nee, ik ben geen ouwe zuurpruim aan het worden, de eerste zin is zonder waardeoordeel geschreven. Het is meer dat ik niet zo goed snap dat in deze 'economisch moeilijke tijden' er steeds  meer van dit soort opblaasapparaten in het straatbeeld verschijnen. Zie foto's. Iedereen moet vooral doen wat ie niet laten kan. Op de linker foto ziet u een opgeblazen mijnheer van een meter of vier, vijf hoog in een voortuin staan. Omdat iemand dertig jaar oud is geworden. Ik mag toch wel zeggen, en klik de foto groter, dat de opblaasmijnheer erg angstig en verkrampt kijkt? In elk geval niet feestelijk en blij. Even googelen, zo'n opblaasfiguur huren kost ongeveer honderd euro. Hoeveel kratten bier, zakken chips, borrelnoten en pinda's kun je daar wel niet voor kopen? Dat doet er hier waarschijnlijk niet toe, je bent jarig en je zet een dag lang een zenuwachtig kijkende opblaaspop van honderd euro  in je tuin. Nogmaals, doen, vooral doen. Maar ik kan er niet zo goed bij, zie het maar als een verstandelijke beperking mijnerzijds.

De opblaaskussen op de rechter foto, daar kan ik me in de verte nog iets bij voorstellen. Aan de Albrondaheerd was vorig weekend een kind jarig, en opa vertelde dat dit opblaasgeval een kinderfeestje moest opluisteren. Geen twijfel mogelijk, heel lief bedoeld. Toch maar even googelen, je kunt deze dingen op het ogenblik met vijf euro korting huren, van honderd euro voor vijfennegentig euro. Tel uit je winst.

Maar ook hier komt mijn verstandelijke beperking weer om de hoek kijken. Voor vijfennegentig euro neem je de hele smak kinderen toch mee naar het zwembad in Kardinge of naar de Apekooi? Of je gaat toch lopen dansen en springen op een grasveld in het Groene Hart? Met chips erbij, cola, dropstengels, etc.?

Mijn verstandelijke beperking in deze komt denk ik voort uit mijn eigen jeugd. Je kreeg vroeger in de economisch gezien barre zestiger jaren (...) een ganzenbord, een mens-erger-je-niet, een zak knikkers, een paar nieuwe sokken of een tol, met Sinterklaas, of als je jarig was. Bezoekende kinderen kregen een bakje pinda's en wat frisdrank, er werden liedjes gezongen en je ging buiten spelen of binnen met de nieuwe spelletjes aan de gang.

Is het jaloezie? Wil ik eigenlijk diep in m'n hart ook graag zo'n chagrijnige opblaaspop voor de deur als ik jarig ben? Doe ik m'n kinderen te kort als ik ze niet ook af en toe zo'n opblaaskussen voor de deur zet?

Het zijn verwarrende tijden dames en heren. Iedereen gaat er op achteruit dankzij dit kabinetsbeleid. Goed of slecht, het zal z'n reden hebben. Ik hoef de zaak niet op te blazen, maar het lijkt alsof er intussen steeds meer van dit soort leukigheid in het straatbeeld van achterstandswijk Beijum verschijnt. Komend Oud en Nieuw wordt er weer een recordbedrag aan vuurwerk de hemel ingeschoten. Ook gelezen dat Heineken dit jaar een recordwinst gaat behalen? Het zijn economisch gezien barre tijden, dames en heren...