EEN HONDENRIKSJA IN BEIJUM

 In landen als India en Nepal rijden tweewielige fietskarretjes door de straten om toeristen te vervoeren. Riksja's worden ze daar genoemd. Een riksja of ook wel trishaw is een licht tweewielig karretje, tegenwoordig meestal door één man op een fiets getrokken. In Calcutta worden de meeste riksja's nog door een persoon te voet getrokken. De riksja wordt voornamelijk als een soort taxi gebruikt in Zuidoost-Azië. Bekijk hier een paar mooie voorbeelden.



Klik groter



In Indonesië heten deze fietskarretjes becaks. Een becak is een fietstaxi in Indonesië. Er kunnen één of twee passagiers vervoerd worden in een bakje met een of twee zetels, door een rijder die achterop zit en trapt. Het verschil tussen de becak en de reguliere riksja is er in gelegen dat de becak geduwd wordt in plaats van getrokken. Een becak is dus een soort bakfiets voor vervoer van personen. Het is een veelgebruikt vervoermiddel in de grote steden zoals Jogjakarta. (Het staat onder dezelfde genoemde link)

In het Nederlands/Groningse Beijum heb je ook dit soort karretjes. Er worden o.a. honden in vervoerd. De hond die u op de foto ziet heeft hoogstwaarschijnlijk een beter leven dan menig Indonesiër of Aziaat. Elke dag te eten, liefdevolle aandacht en een lekkere mand om in te slapen. Maar goed, de hond heeft zelf geen benul van z'n eigen situatie en kan het niet vergelijken met de toestand in andere werelddelen. Hij weet niet eens dat hij in een Beijumse riksja zit. En hij kan zichzelf nooit op internet bewonderen. Ook weet het beestje niks van een groene wijk, sterker nog, honden schijnen kleurenblind te zijn. Daarom is het ook helemaal niet erg dat de riskja waarin hij vervoerd wordt geen mooie uitbundige kleuren heeft, zoals in Azië wel het geval is.