Al een paar keer had ik iets zien vliegen dat op een kleine witte hommel leek, maar dat soort hommels kennen we niet. Gelukkig kon ik het insect fotograferen en via een deskundige kwam ik te weten dat het een sachembij is. “Natuurlijk” bestaan er ook weer meerdere (8) soorten sachembijen, maar dit is een mannetje gewone sachembij. Sachembijen hebben een ontzettend lange tong. Ze kunnen, zwevend voor dovenetels en andere lipbloemen, vrij gemakkelijk nectar snoepen die voor vrijwel alle andere bijen onbereikbaar is. Sachembijen zijn solitaire bijen, ze nestelen in zelf gegraven gangen, vaak in steile wanden, soms in oude muren, maar ook wel in de grond. Onder gunstige omstandigheden kunnen honderden individuen bij elkaar nestelen. De potlooddikke gangen hebben een lengte van hoogstens 10 cm. In het achterste deel zijn ze tot eivormige broedcellen verbreed, waarvan er meerdere achter elkaar kunnen liggen.
De gewone sachembij is fors behaard en lijkt daardoor sterk op een hommel, maar hij vliegt duidelijk sneller. Deze sachembij snoepte zo te zien van de nectar van het longkruid. Hij vloog snel van de ene bloem naar de andere. Maar ik zag ook een sachembij (misschien wel dezelfde) die soms, als een zweefvlieg, enkele seconden stil stond in de lucht om daarna weer snel een stukje verder te vliegen. Dat “spel” werd enkele keren herhaald en toen stoof hij ineens op een ander insect af. Ik heb zo snel niet kunnen zien wat het was, een indringer die niet welkom was in zijn territorium of een vrouwtje dat hartelijk werd “begroet”?
De mannetjes van de gewone sachembij zijn kleiner dan de vrouwtjes. De kleur is ook iets anders: de mannetjes zijn grijsbruin en de vrouwtjes zijn bruin of zwart. De mannetjes hebben een witte kop. Zij hebben opvallende zwarte haarkwastjes en lange rijen zwarte haren aan de vrij lange en dunne middenpoten. Aan deze zwarte haren danken ze hun naam “sachembij”, omdat ze lijken op de franje aan de kleding van een “sachem”, het opperhoofd bij sommige Noord-Amerikaanse indianenstammen.
De gewone sachembij vliegt vanaf maart tot en met juni, maar met een duidelijke piek in april.
Foto +tekst: Luit Staghouwer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten