SWUEINMUJIEB (5)

Soms kan ik terugverlangen naar de periode waarin twee Nederlandse televisiezenders, een Nieuwsblad van het Noorden en een postzegel op een kaart of brief plakken nog hoogtij vierden. Wat was het leven lekker overzichtelijk. En onschuldig. Je hoefde je destijds niet te 'wapenen' tegen ongewenste gasten die zich ongevraagd bij je aandienden. Maar sinds de intrede van het digitale tijdperk is er veel veranderd. Ten voordele, wat mij betreft, wat een gigantisch mooi medium, wat een vrijheid geeft het, en wat een (contact)mogelijkheden. Ja, internet is een geweldig medium, ik geniet er elke dag weer van. Maar het kan ook een riool zijn.

Afgelopen week kreeg ik, en waarschijnlijk velen met mij, een geautomatiseerde mail van Twitter:
Wil jij ook extra volgers en een vloedgolf aan bezoekers naar jouw website, die interesse hebben in jouw producten of diensten? Wij zorgen ervoor dat jij een Twitter superstar wordt! Begin direct!
Mijn God, ik wil helemaal geen vloedgolf aan bezoekers van Beijumnieuws. En alsjeblieft alsjeblieft, laat me geen Twitter superstar worden. Vre-se-lijk. Een Bekende Beijumer zijn is al erg genoeg.
Ja, leuk, internet. Verder moet ik niet al te ironisch doen wat dat betreft, ik ben zo digi-hooky-verslaafd als het maar zijn kan. Maar ja, hoe beveilig je je pc tegen rotzooi en gekken?
Een spamfilter biedt uitkomst tegen bepaalde commerciële rioolmails. En wat ben ik blij met een blacklist op  Beijumnieuws@online.nl, ongewenste zieke zeik- en zeur-mails van die of gene gaan zodoende al  bijna een jaar resoluut en ongelezen naar de spam-map, waarna ze na een volgende opstart van de e-mail ook nog eens automatisch worden verwijderd.

Sommige lezers attendeerden me er onlangs op dat in Beijum een figuur bezig is zich uitdrukkelijk langs de rioolkant van de Beijumer internet-samenleving te positioneren. Ja, het was een tijdje rustig op dit front, maar naar het schijnt loopt er een bestuurder in Beijum rond die  via een sociaal medium andersdenkenden tracht te kapittelen en te vernederen. Het gekke (tragi-komische) van deze figuur is dat het zich vanuit het riool tracht te manifesteren als een soort van verheven Beijumer. 

Zeg maar, een soort van geestelijke Tokkie-figuur die denk dat ie van adel is. Meestal zijn echte bestuurders vertrouwenwekkende en integere mensen die  voor binding en draagkracht zorgen. Respect en incasseringsvermogen behoren tot hun bagage. Zo niet in Beijum. Verdeel en heers. Wie niet voor ons is is tegen ons. Wij weten wat goed voor u is. Vanuit een marginale positie denken er voor de hele wijk te zijn, het is niet gevaarlijk maar je zou toch denken: gemeente Groningen draai die verspillende subsidiekraan eens dicht en verlos Beijum van dit onzingroepje.

Ja, internet is een prachtig medium. Je kunt zomaar honderd vrienden op Hyves hebben. Of een vloedgolf aan Twitter-volgers krijgen. Konden we maar teruggaan naar de zestiger jaren, met een Nieuwsblad van het Noorden en twee tv-zenders. Maar goed. Ik moet m'n kop houden met een bloeiende wijksite. Op internet verkondigen dat je liever geen goedbezochte blog hebt, is natuurlijk ook gekte in het kwadraat.

Het is niet anders, we beleven de digitale tijden.