DE WOONWAGENKAMP-HEREN (Nijensteinheerd)

Ja, het zijn allemaal heren. Maar bij nader inzien ontwaar ik toch ook een dame, en wel op de arm van de derde heer van links op de foto. Het waren warme, zeg maar hete, dagen. Een fietstochtje tijdens de een na laatste week van deze maand augustus bracht me op een middag bij het woonwagenkamp(je) aan de Nijensteinheerd. Vooroordelen over hennepplantages, sloopauto's en ondergrondse activiteiten vormden zich in het hoofd van uw blogger. Maar wat (weer) een misvattingen. Tenminste, voor zover het oog en het oor konden kijken en luisteren. En de neus kon ruiken. Openheid en hartelijkheid kwam hem tegemoet. Net als tijdens eerder afgelegde bezoekjes aan het woonwagenkamp aan de Froukemaheerd. Aan de rondscharrelende heren de vraag gesteld: Even op de foto? Aldus geschiedde. Zie ze trots kijken: Wij mogen er zijn. Zet ons er maar op. Hoezo sloopauto's? Er is een wegsleepregeling van kracht, en let vooral ook op de heftrucks.
De zon scheen en de stemmig was opperbest. Aan een paar rondlopende dames de vraag: Zal ik jullie ook even portretteren? Paniek alom. Zitten m'n haren goed? Zie ik er wel goed uit? Tja, vrouwen en foto's. Mannen zijn vaak eerlijker, openhartiger en rechtstreekser. Denk ik, maar ik kan het mis hebben.
Dit ben ik, zet mij er maar op. Eventueel met de blote bast. En doe mijn tatoeage er dan ook maar bij.