HOE BEDENK JE 'T, GLAS IN DE ZANDBAK

Opening Dijkrijk 2010

Op de foto ziet u avonturenspeelplaats Het Dijkrijk, gelegen tussen Montessorischool De Dijk en de nieuwe huizenrij aan de Wibenaheerd. Wat ziet het er vredig uit, en wat ziet ondergetekende er regelmatig groepjes jongeren lekker ravotten, schommelen en (bal)spelen. Niks aan de hand. Zou je zeggen. Punt is, voor 99 % is er ook niks aan de hand, maar goed dat heb je met meer dingen in de wijk. Afgelopen week zat ik even met directeur van der Vlist van De Dijk bij te praten. Hoe zit het met de scholenfusie? Mooie vakantie gehad? Gaat er nog wat gebeuren in het net begonnen nieuwe schooljaar? Het gesprek kabbelde lekker voort. Opeens: "De vernielingen op de speelplaats baren me wel wat zorgen." Wat dan? Vertel. Uw blogger wist niet wat hij hoorde: "In de vakantie is een paar keer glas aangetroffen in de zandbak. Er is glas kapot gegooid en er zijn bierflessen stukgesmeten, er is vervolgens zand over de scherpe glasstukken gestrooid zodat kinderen die er in wilden spelen  dit niet konden waarnemen."

Het zijn van die dingen waar je stil van wordt, en waarvan je je afvraagt of je dat wel moet publiceren. In hoeverre moet je het negatieve in de wijk aandacht geven? Het blijft keer op keer een afweging.

Maar dit is toch een indirecte vorm van zware mishandeling. De jeugdigen die zoiets uitvreten zullen hoogstwaarschijnlijk niet overzien wat ze doen. En gelukkig zijn er (nog) geen gewonden te bespeuren geweest.

Het Dijkrijk is een open speelplein. Het ligt er prachtig maar ook kwetsbaar bij. Aan sommige lieden is deze pracht en kwetsbaarheid niet besteed.

Aan Van der Vlist de vraag: wat nu? "Dit is onverantwoord. Noodgedwongen hebben we het zand uit de andere zandbak, die voor de peuters van peuterspeelzaal Pinokkio, moeten verwijderen."