WOB-HOORZITTING VOOR OPENHEID ONDERZOEKSRAPPORT

Het was eigenlijk helemaal niet de bedoeling om er ook maar één letter aan te wijden, liever niet al teveel wijkperikel-berichten op Beijumnieuws. Waarover? Wel, gisteravond was een hoorzitting georganiseerd in een gebouw van de gemeente Groningen aan de Kreupelstraat in de stad. Een hoorzitting om in het kader van Openbaarheid van Bestuur inzage te krijgen in de conclusies van een onderzoeksrapport n.a.v. een 'in opspraak geraakte' ambtenaar van de Gemeente Groningen. De drie woorden tussen accolades komen weer uit een rapport van de gemeentelijke ombudsman/vrouw. Die adviseerde de gemeente twee jaar geleden om een onderzoek te starten naar de gedragingen van de desbetreffende ambtenaar, dit om, en ik citeer weer uit het rapport van de ombudsman, 'twijfels in de wijk Beijum weg te nemen.'


Wazige foto. Koopman aan het woord, let op de tribune.

 Om een lang verhaal kort te houden, dat onderzoek werd gehouden, allerhande Beijumers gingen bijna anderhalf jaar geleden op gesprek bij onderzoeker Abbing, vooral enkele ex-redactieleden van de wijkkrant liepen een uur leeg om hun gal te spugen bij de onderzoeker over het in hun ogen disfunctioneren van de betreffende ambtenaar, die tevens een voorzittersrol vervult in de lokale wijkclub.

Na lang 'treuzelen', het duurde maar en het duurde maar, heeft Abbing begin dit jaar zijn onderzoeksrapport naar het college van B&W gestuurd. Die (B&W) concludeerde doodleuk dat er niks aan de hand was met het (dis)functioneren van haar eigen werknemer. De mensen die aan het onderzoeksrapport hebben meegewerkt, ondergetekende is er een van, mochten en mogen het rapport echter niet inzien. Er is en er wordt geen inzage verleend in hoe de gemeente Groningen de vertaalslag heeft gemaakt van Beijumers die op niet mis te verstane wijze hun beklag hebben gedaan omtrent de betreffende persoon, naar, om het maar even zo te noemen, vrijspraak. Nogmaals, het gaat om een eigen medewerker van de gemeente Groningen.

 De lezer snapt, de twijfel in de wijk is door deze stellingname van het college van B&W van de gemeente Groningen alleen maar toegenomen. Geen transparantie, een zweem van achterkamertjespolitiek, en bovenal, weggegooid duur geld voor een waardeloos onderzoeksrapport. Dat rapport hoeft niet waardeloos te zijn, in tegendeel, het kan van grote waarde zijn, maar dat kan alleen als er transparantie is. Waarom durft de gemeente Groningen geen open kaart te spelen? Valt er wat te verbergen? Hoezo een beroep doen op privacy en daarom de conclusies niet uitgebreid toelichten en motiveren? Jammer, de wijkperikelen etteren aldus onverminderd voort.

De reden waarom ik er wel over schrijf, is omdat er de bewuste avond wat eigenaardigs gebeurde. Iets wat het midden houdt tussen iets tragisch en iets dolkomisch. Anna Riemersma en Hans Koopman van Lijn6 en ondergetekende van Beijumnieuws waren in de veronderstelling alleen met de commissie die moet beoordelen of er met succes ge-wobt wordt om de tafel te gaan. Echter, de genoemde drie hebben buiten de waard gerekend. En eigenlijk hadden ze het kunnen weten. Zoals in 2008 in de Kleihorn mensen waren geronseld en opgetrommeld door 'de ambtenaar' om zich niet door opposanten als voorzitter te kunnen laten wegstemmen, zoals in 2010 er weer driftig is geronseld om Anna Riemersma uit een bestuur te kunnen wegstemmen, zo werd ook op deze memorabele donderdag de 18e oktober 2012 door de ambtenaar/voorzitter een 25 tal sympathisanten bij elkaar getrommeld die met z'n allen ter zijner ondersteuning plaatsnamen op de publieke tribune.




Riemersma en Koopman, na afloop breedlachend een kop koffie

  De ironie wil dat de opgetrommelde en aanwezige mensen a.h.w. een steunbetuiging uitspraken voor de drie Beijumers die openheid van zaken rond het onderzoeksrapport willen. Wat moet er toch een twijfel en onrust heersen om zo 'massaal' achter je leider, bekende of familielid aan richting Grote Markt te gaan voor een hoorzitting. Als je toch zo zeker van je zaak bent dan laat je die drie opposanten toch gewoon een WOB-procedure beginnen? Dan laat je dat toch langs je heen glijden? Waar maak je je druk om. Maar nee, het was belangrijk genoeg om met een clubje aanhangers naar de hoorzitting te komen. Verbazingwekkend. Hilarisch en treurig tegelijkertijd.

Misschien dat via www.lijn6.com een meer inhoudelijk verslag van de avond online wordt gezet. Anna Riemersma vertelde haar bezwaren tegen het niet openbaar maken van het Abbing/rapport met veel kracht en argumenten. Dat een paar keer honend en minachtend vanaf de tribune werd gezucht en gekreund, zegt daarbij weer iets over het karakter van bepaalde andere aanwezigen. Of die kwamen om te imponeren, om te intimideren, vanuit nieuwsgierigheid of vanuit een houding van 'hier zijn wij' is niet helemaal duidelijk. Het stimuleerde in elk geval Riemersma om met verve haar betoog te houden waarom het Abbing-rapport openbaar moet worden gemaakt (Eindconclusie).

Saillant detail, Riemersma vroeg op een gegeven moment aan de voorzitter van de commissie, M.A. de Vries, of hij het hele rapport Abbing in z´n bezit had. Die bevestigde dat in eerste instantie, maar kwam daar direct op terug. Nee, hij had geen individuele verslagen van de interviews die zijn gehouden gekregen. Ze werden hem terstond door Riemersma toegeschoven. Je moet natuurlijk wel de volledige informatie hebben om een afgewogen oordeel over het WOB-verzoek te kunnen vellen...

Ondergetekende en de genoemde mensen van Lijn6 hebben in wezen reeds een groot deel van het onderzoeksrapport in handen. De eigen interviewverslagen van de gesprekken met Abbing, en van nog enkele van mensen uit de wijk die de misstanden aan de kaak wilden stellen. Het wachten is nu op de uitgebreide gemotiveerde eindconclusie van de gemeente Groningen. Het zou prettig zijn als de opdracht van de ombudsman om ´de twijfel in Beijum´ weg te nemen zal worden geconcretiseerd. Openheid van zaken geven. Beter dat dan dat Beijumnieuws en lijn6 eenderde van het rapport (de interviews) zelf gaan publiceren. Dat zou immers nog meer onnodige twijfels en vragen in de wijk op gaan roepen. Het wordt tijd dat de gemeente Groningen haar burgers serieus gaat nemen, en ze niet voor de flauwekul aan een duur onderzoeksrapport laat meedoen.
De vraag kan worden gesteld of de commissie het oorspronkelijke Abbing-rapport tot haar beschikking heeft, of alleen een door het college bijgeschaafde exemplaar. Waarom zaten de individuele gespreksverslagen er niet bij? De tijd zal het leren.