MAANDAGOCHTEND (157)

Een allervroegste wandeling bracht me een uurtje geleden in de Fultsemaheerd. Zo te zien belooft het een prachtige dag te worden, de lente gaat als het goed is de komende dagen een inhaalslag maken. Mag het ook eindelijk? Op driekwart april? Nee, alsjeblieft geen gesoes verder over het weer op deze maandagochtend. De wandeling ging doelbewust naar het prachtige schilderij van Hilda Hofstra. Dit n.a.v. een blogbericht dat ik gistermiddag schreef, hierin verkondigde ik dat de mensen zo gelukkig zijn in Nederland, afgezet tegen de rest van de Europeanen. En om in oranje sferen te blijven, was er niet een oranje gloed boven en tussen de spelende kinderen op het schilderij geverfd? Ja hoor, zie foto, zes kinderen die al huppelend naar de oranje hemel uitreiken  Spelen ze nou met een bal, of is het de maan of de zon boven in de lucht? Wat hangt het schilderij trouwens mooi gekleurd boven het geel en blauw van de schuurdeuren en het bovenstuk. Maar dat terzijde. Na het schrijven gisteren over 'de gelukkige Nederlanders' bleef er wat hangen. Twijfel. Is dat nou allemaal wel zo? Virtueel is de splijtzwampartij van Wilders de grootste van het land. Een partij die op onvrede is gebouwd. En, afgelopen week in het nieuws, één op de vijf jongeren in de provincie Groningen belandt bij een psycholoog, therapeut of andere zielenknijper. Het kan haast niet anders of ook een op de vijf jongeren in Beijum heeft hulp nodig.
Maar hebben die jongeren het hier nou wel zo moeilijk? Of zit er een verregaande diagnostiseringsdrang van psychiaters en psychologen achter. En wil de farmaceutische industrie wellicht ook een graantje meepikken van het problematiseren van jongeren? Volgens mij kun je niet achterdochtig genoeg zijn naar de -aters en - ogen die anderen problemen willen aanpraten. Jongeren zijn zomaar autistisch, ze kunnen zomaar worden gelabeld met Pdd-nos, adhd of een ander gecreëerd 'gebrek.' Zo maar? Nou ja, het gemak waarmee dit gebeurt lijkt me zorgwekkend.
Afgelopen vrijdagavond nam een psychologe uit Beijum in Zembla stelling tegen de stuitende probleemhokjesdrang van de dames en heren GGZ-ers. Er schijnt weer een nieuwe diagnose aan te zitten komen, als een jongere vijf driftbuien per week uitfreakt heeft hij of zij een of andere hersenziekte. De naam er van is me even ontschoten. Als je een keer in het hulpverleningscircuit zit als jongere, dan komen je van de ene hulpverlenings-trapeze in de andere. Pillen, sociale vaardigheidstrainingen, intensieve begeleiding  etc. etc. Je zou er driftbuien van krijgen, deze blogger zorgt er zekerheidshalve maar voor dat die van hem binnen de marge van vijf per week blijven.
ADHD medicatie in vijf jaar verdubbeld

Niet alleen jongetjes, maar ook steeds meer meisjes en volwassenen krijgen te horen dat ze ADHD hebben. De Gezondheidsraad maakte zich er tien jaar geleden al zorgen over en intussen is het aantal diagnoses alleen maar gestegen. Het gebruik van medicatie is de afgelopen vijf jaar zelfs verdubbeld. 

Gedwongen gebruik

Ouders die vraagtekens zetten bij het slikken van pillen, voelen zich door de school van hun kind onder druk gezet. ‘Je voelt je op zeker moment gedwongen door school die zegt: als ze die medicatie niet gebruikt, zal ze naar het speciaal onderwijs moeten’, aldus een vader in de ‘De ADHD-hype’

Normaal gedrag zien als stoornis

De Groningse psychologe L. Batstra ( Beijumse, JF) is kritisch over de toename van ADHD. Zij nam een half jaar geleden ontslag bij de Groningse instelling waar kinderen worden getest op ADHD. Ze kreeg gewetensbezwaren, omdat naar haar mening veel te veel ouders de diagnose van hun kind kregen aangepraat. Batstra: ‘Zo kan het gebeuren dat ouders volstrekt normaal gedrag gaan zien als een stoornis.’  Zie hier en ook de Zembla uitzending

Van hier.

(Pardon, het lettertype veranderde zomaar)
Het is een prachtig schilderij van Hilda Hofstra. Spelende kinderen. Laat ze lekker druk zijn. Of af en toe met een driftbui buiten spelen. Dat gebeurde in de jaren zestig en zeventig niet minder. Gevoelige kinderen hebben het altijd moeilijk in een prestatiemaatschappij, schreef ook Herman Hesse reeds in 1907 in z'n boek Unterm Rad/Tussen de raderen.

De preek van de week dan maar? Het is een gekke wereld waarin we leven. En jongeren hebben dat drommels goed in de gaten. Je hebt losers en winnaars bij Idols, danswedstrijden of andere zangwedstrijden op tv. Je bent tegenwoordig bijna een sukkel en een mafkees als je geen smartphone hebt of naar het vmbo gaat om een vak te leren.Je kunt zomaar buiten de boot vallen als je gevoelig bent, kwetsbaar of onzeker. Alsof het niet meer genoeg is om gewoon eenvoudig jezelf te zijn. Je moet scoren en scoren. Is het vreemd dat zoveel jongeren tussen de maatschappelijke raderen komen?

Jongeren hebben de afgelopen dagen gezien hoe het land halfgek werd i.v.m. een geflopt koningslied. Waarom moet dat halve land met halvegaren niet aan de Ritalin en naar een sociale vaardigheidstraining? Kom op, jongeren uit de provincie Groningen, laat je de kop niet gek maken. Eigenlijk is het heel gezond om niet meer tegen de maatschappelijke gekte en druk bestand te zijn. Maar laat je niet teveel pillen en babbeltherapietjes aanpraten, de gekte ligt meer buiten jullie dan in jullie hoofden. Ga lekker sporten, of zorg anderzijds weerbaar te worden tegen de maatschappelijke gekte.

Zo, dat moest er even uit. Een prettige week toegewenst. Wees lekker druk, krijg driftbuien en wordt wanhopig. Maar accepteer dat u/je bent zoals u/je bent.