Sinds enkele jaren krijgt de blogger in mei een literfles paardenbloembier van kruidenvrouw Saskia Nieboer. Wat is dat lekker spul. Ook gevaarlijk?De inhoud is niet gevaarlijk, maar de verpakking kan dat wel zijn. Eerst even, het genotsmiddel werkt tweezijdig op de lever in, alcohol is niet goed voor dit reinigingsorgaan maar paardenbloemen ondersteunen de leverfuncties weer wel.
Een maand geleden bracht ondergetekende de literfles weer naar ons kruidenvrouwtje.
En het duurde maar en het duurde maar. Wanneer komt er een seintje dat de lekkernij opgehaald kan worden? Afgelopen vrijdagmiddag trok de blogger de stoute schoenen aan en hij belde bij de kruidenvrouw aan. Ze was niet thuis, maar een dochter vertelde dat de fles uit elkaar was gesprongen. Zie foto links. De blogger kreeg als troost twee 'gewone' flesjes paardenbloembier mee.
's Avonds belde mailde la Nieboer:
Wat vreselijk jammer hè, van die mooie fles en uiteraard ook van het bier dat dit jaar volgens mij wel lekker was geworden. Ik kwam maandag uit mijn werk en toen lagen de scherven door de hele kamer, dus het moet een flinke knal zijn geweest...Als ik ergens nog eens zo'n fles tegenkom zal ik hem kopen Maar voor nu kon niemand er iets aan doen. Klaarblijkelijk werd de druk te groot of zat er al een barstje in, wie zal het zeggen.
Ik hoop dat je toch een beetje kunt genieten van de kleine flesjes. Trouwens, ik heb geen paardenbloembier in de woonkamer bespeurd, volgens mij hebben m'n drie poezen alles opgelikt, ik weet niet of ze dronken zijn geweest.
Genieten van de twee flesjes? De blogger had zo'n zin in bier uit eigen wijk dat hij de twee flesjes tegelijkertijd opende om ze in een groot glas te willen gieten.
Het bier spoot knallend tegen het plafond aan. Het gutste eruit en er bleef bijna niks over om op te drinken.
Rechter archieffoto, de fles in betere tijden.
Zie ook dit blogbericht uit 2011.
BeantwoordenVerwijderendan klopte er iets niet aan het bier en waren de flessen wel in orde, Johan?
blijft jammer, hoe dan ook.
had je nog ander bier in huis om je dorst te lessen?
gr. Therèse
De paardebloem: de taraxacum officinale (een kroeg in Leer is er naar vernoemd) reinigt het bloed, bevordert de stofwisseling, stimuleert de galblaas, bevordert de waterafvoer en is dus prima voor een ontgifting in het kader van een voorjaarskuur. Bladeren en wortel zijn te verzamelen van de 2e tot de 5e maand. U kunt er thee van koken (tien minuten) of in de salade roeren. Dan mag er geen azijn bij! Van de bloemkelk kunt u stroop, sap en zelfs wijn maken!
BeantwoordenVerwijderenStroop maak je aldus. Op 200 gram paardebloemkelken (dus niet de steel of het blad, het liefst uitsluitend de gele blaadjes!) gebruik je 1 liter water, 1 of 2 (biologische) citroenen en maximaal 1 kg rietsuiker. Laat de boemen een nacht weken in ruim water. Door de zeef heen (de bloemen goed erin samenpersen), de suiker en de in schijfjes gesneden citroenen erbij en zonder onderbreking op een zo klein mogelijk vuur laten koken. Af en toe roeren. Hoe langer het kookt hoe dikker de stroop, dat kan met grote hoeveelheden wel drie dagen achtereen zijn! Uitgieten in jampotjes en op een donkere plek bewaren. Het is ook in te vriezen. De stroop wordt aanbevolen voor desserts, zoals ijscoupes, en voor het zoeten van kruidenthee, maar is ook te gebruiken als broodbeleg.
Wilde u eigenlijk sap maken, dan hoeft het niet eerst een nacht te weken, omdat het dan zo vloeibaar blijft dat het ook nog wel door de zeef komt. Koken hoeft dan niet langer dan een kwartier tot een half uur. In het koude jaargetijde kunt u het sap verdunnen met heet water en citroensap.
Wijn gaat als volgt: verzamel in de twee handen zoveel bloemkelken als u samengeperst kunt vasthouden en doe dat zes keer. Dan zes liter water, twee biologische citroenen én twee idem sinaasappelen, drie kg rietsuiker, en een beetje wijngist. Van de citrusvruchten neemt u uitsluitend de schil. Laat alles (zonder de gist) vijftien minuten koken. Daarna door een zeef en laten afkoelen. De gist in wat lauw water roeren. Toevoegen en alles in een grote wijnmaakfles gieten (die zijn ongeveer 50 cm in doorsnee en bij speciaalzaken verkrijgbaar). Op een niet al te koude plek, waar ook de temperatuur niet al te veel schommelt, vijf dagen laten staan. Weer door de zeef. Tenslotte de flessen ermee vullen. Let wel: geen wijnflessen maar champagneflessen (of sektflessen), want de wijn gist nog na dus de wand moet sterk genoeg zijn. Stevig de kurk er op drukken. Minstens twee maanden in de kelder laten rijpen. Het is mousserende wijn, zo helder als water.
Tjonge jonge Willem,
BeantwoordenVerwijderenwat ben ik toch helemaal niet treurig, géén keuken prinses te zijn.
als ik bovenstaand gelezen heb, ben ik meer dan bekaf.
laat staan dat ik dit ooit zou maken.
maar wie weet kent men dit recept nog niet in de Wiershoeck?
gr. Therèse
Ik denk het wel, ik heb het ook ooit in de regiokrant geplaatst. En aangezien die daar altijd voor het grijpen ligt zullen ze hem zelf ook wel lezen.
BeantwoordenVerwijderenHet verhaal over die exploderende fles doet me denken aan de Exota, die indertijd door ombudsman Marcel van Dam op de televisie als een soort gasbom ten toon werd gesteld.
BeantwoordenVerwijderenDat was een nationale rel. Voor een tijdje terug werd op Andere Tijden aangetoond dat het allemaal volksverlakkerij was.
Maar hopen dat Saskia met haar flessen niet voor de camera wordt gehaald dus.
Die flessen kun je halen bij de makro!
BeantwoordenVerwijderenBen je wel een pasje nodig.
BeantwoordenVerwijderen
BeantwoordenVerwijderenwat vind ik het toch jammer dat, zoals in dit geval, Saskia hier niet even reageert.
ik kan me namelijk niet voorstellen dat ze het bovenstaand artikel niét gelezen heeft.
heeft ze het niet gelezen, zijn er genoeg klanten van de Wiershoeck die het wél gelezen zullen hebben.
aangezien het zo is dat men elkaar daar allemaal kent, zal het Saskia naar ik aanneem wel ter ore gekomen zijn wat "blogger" bovenstaand schreef.
jammer...:-((
gr. Therèse