EEN VEULEN MET ZIJN (HAAR?) MOEDER

Door Willem Pauwelussen

Avondwandeling langs het Zadelpad, dat doe je even, als je zo gelukkig bent dat je op de Hiddemaheerd woont. Na de zonrijke dagen, afgewisseld door slagregens, brult het groen de grond uit. Het is indrukwekkend om tussen al die opschietende planten te lopen en de kracht van de natuur te voelen.

Over kracht gesproken: aan de overkant van de weide staat een veulen, de merrie verderop zal de moeder zijn. Het jonkie staat nog wel wat onvast op de benen, is misschien net op de wereld. En ja hoor, moeke komt eens wat snuffelen, bevindt blijkbaar alles in orde en rolt zich behaaglijk door het gras. Maar wat is dat toch voor type daar verderop, die daar foto’s staat te maken? Nieuwsgierig zoals paarden zijn komen moeder en kind stapvoets naderbij. Tot op een meter bij de afrastering, want voorzichtigheid blijft altijd geboden met een kleintje bij je. Dus als ik naar het hek loop voor een foto uit een andere hoek, maken ze direct rechtsomkeert. 

Blijkbaar weet het dier dat daar de mensen doorheen komen, en ik ben niet bekend dus niet vertrouwd. Op veilige afstand gaat het veulen nog even aan de tepel. Beijum, het is en blijft een wijk vol verrassingen.