LANGS DE RAND VAN BEIJUM (5)

Bovenstaande foto is ter hoogte van de Nijensteinheerd gemaakt. Wat een sober platje langs het water. Er zullen niet voor niks geen stoelen en een tafeltje op staan, het geheel komt nogal kwetsbaar en wiebelig over, vooral de rij tegels die over de sloot hangt.
Het platje is zo te zien wel geschikt om een paar aarden potten en wat beelden op te zetten.
Wat drukt het linker beeld uit? Gewoon een liefdevolle omhelzing? Het lijkt er meer op dat een van de twee wanhopig of verdrietig is en door de ander al huggend getroost en ondersteund wordt.
De rechter persoon lijkt over z'n zonden na te denken. Of is ie angstig en schuw en durft ie daarom niet op te kijken? Is het een schuldbewuste houding?
Het lijkt alsof er zich een ramp in deze tuin aan de Nijensteinheerd heeft voltrokken, alsof er wordt gerouwd om een derde beeld die in gruzelementen in het water is gevallen.

Het ziet er wel sereen en mooi uit, de beelden zijn a.h.w. zichzelf, ze doen niet opgeklopt vrolijk of leukig. Het moet ook niet meevallen om het hele jaar door buiten te moeten staan.