De drie verticaal lopende stenen zorgen er voor dat als een automobilist hier langs rijdt, hij schade aan z'n auto op zal lopen. Op de foto van de bussluis bij Winkelcentrum Beijum is boven een horizontale streep te zien en ook beneden een stukje, hier gaan dagelijk, en per uur, banden van bussen die door Beijum rijden overheen.De blogger heeft de neiging om kruidenvrouw(tje) Saskia Nieboer te vragen of er ook iets geneeskrachtigs tussen het weinige groen dat is te zien zit. Zou het in dat geval extra krachtig zijn, of juist niet?
Er komt dagelijks nogal een lading uitlaatgassen van bussen overheen, wellicht snuit het groen dat allemaal op. Aan de andere kant, mensen die ongezond leven kunnen paradoxaal gezien extra weerstand opbouwen, i.t.t. mensen die alleen maar supergezond leven, bij de laatste categorie kan het lichaam a.h.w. lui worden.
Het groen op bovenstaande foto ziet er armetierig uit. Maar wat (misschien) een kracht om daar te groeien en te bloeien.
BeantwoordenVerwijderenDoet me aan mezelf denken....
Therèse
Tuurlijk, ik herinner me de verwondering van de Nederlandse overheid toen een heleboel gifbelten waren verdwenen door het zelfreinigend vermogen van de aarde.
BeantwoordenVerwijderenDie past zich wel aan hoor. De ijskappen smelten in hoog tempo, binnen 20 jaar zal Nederland wel zijn overstroomd. Ook zo'n mooie illustratie "dat de aarde de mens echt wel overleeft".
Ik hoop voor meneer of mevrouw Anoniem dat er voor hem of haar nog plaats zal zij op de ark.
BeantwoordenVerwijderenhet mag daar dan wel groeien en bloeien maar het eten zonder er ziek van te worden kan niet.
schone schijn maar oh wee...
gr, Therèse
@Willem Pauwelussen: Ik geloof niet in een god of iets anders wat de mens verzonnen heeft om te onderdrukken, even ingaand op je ark verhaalverzinsel. Maar de "natuur" als noemer wel. Wij als mensen zijn daar ook onderdeel van. Misschien dat we het wat langer gaan volhouden dan moeder natuur wil omdat we wat intelligenter zijn dan vele andere diersoorten die inmiddels zijn uitgestorven. Heel simpel gesteld: als er teveel vleesetende dieren waren zorgt de natuur er voor dat er minder vleesetende dieren komen om alles weer in balans te brengen. Als de mens teveel aan de natuur sleutelt door schadelijke gassen of wat dan ook, dan zal de natuur dat ook wel gaan oplossen.
BeantwoordenVerwijderenIk ben niet zo arrogant om te denken dat wij als mens oneindig MOETEN, laat staan kunnen, overleven in de natuur. Wij zijn er gewoon onderdeel van, evolutie. En dat zie je ook in deze blog subtiel verwoord en alle andere "goedmens" organisaties: de arrogantie om te denken dat wij als mens het enige overlevingsrecht hebben op deze aarde en op die manier schuldgevoelens aanpraten. Goed stukje van Patrick Moore (voormalig greenpeace) https://www.youtube.com/watch?v=GJYXvN4kW9I
Maar uiteindelijk zullen wij als mens ook opgeruimd worden. Ik leg mij daar bij neer, voor mij net zo'n vanzelfsprekendheid als dat ik weet dat ik ooit dood ga (en belasting moet betalen) ;) Tot die tijd zit ik niet elke dag met een schuldgevoel over wat wij als mens allemaal zouden aanrichten. Gewoon lekker leven :)
Ik zou best het verhaal over de ark verzonnen willen hebben want het is een prachtverhaal. Maar helaas, het OT was me voor en overigens vermoed ik dat het terugslaat op de ondergang van Atlantis. En verder snap ik eigenlijk niet zo goed op welk deel van mijn reactie hier gereageerd wordt. Het enige dat ik feitelijk stel is dat je aan de ene kant het wonder ziet dat de natuur onze gifbelten opruimt, en aan de andere kant dat de natuur zich in zoverre aanpast dat door het smelten van de ijskappen de waterspiegel op onze planeet zo zal gaan stijgen dat je kunt vermoeden dat ons lang binnen 20 jaar onder water komt te staan. Dat is toch precies in lijn met de laatste zin in de eerste alinea?
BeantwoordenVerwijderenMijn persoonlijke mening is dat wij de wereld zijn zoals de wereld ons is, dat het geheel niet bestaat zonder de delen en andersom. Ik snap niks van termen als arrogantie omtrent overlevingsrecht, omdat ik denk dat de verschillende natuurrijken aan elkaar zijn gekoppeld, en nogmaals, het ene niet zal bestaan zonder het andere. Wat er met schuldgevoel wordt bedoeld is me dan ook volstrekt duister, of er zou moeten worden bedoeld dat het hoog tijd wordt dat we onze economie hervormen als we het broeikaseffect nog willen stoppen voordat de gevolgen onomkeerbaar zijn. Dat heeft met schuld niks te maken, maar alles met realiteitszin.
De enige die ons opruimt zijn we zelf, gegeven bijvoorbeeld het aantal van minstens een (van de zeven) miljard mensen op deze wereld die dagelijks crepeert van de honger. Daar voel ik me niet schuldig over, maar wel verantwoordelijk voor. Het lijkt me normaal dat geen mens onverschillig kan blijven zolang zo’n groot deel van zijn/haar medemensen in zo’n duisternis verkeert. Gewoon lekker leven, natuurlijk, genieten hoort erbij. Maar dat gewone lekkere zou voor elkeen van ons moeten zijn weggelegd. Daar kan ik de ogen niet voor sluiten.