De blogger komt zelden in de Tine Marcussschool aan de Jaltadaheerd. Op deze school zitten kwetsbare kinderen die zoveel mogelijk worden afgeschermd van de buitenwereld en niet op de foto mogen. De leerlingen komen met busjes van heinde en verre uit de drie noordelijke provincies om speciaal onderwijs te krijgen.
Vorige week woensdag bezocht ondergetekende het stemlokaal in de school en al lopend zag hij iets moois. Zie links. De aanwezige conciërge: "Nee, kinderen mogen niet op de foto maar dit wel." Tegenover het tafereeltje, niet in beeld rechts, staat een meterslange zitbank waar leerkrachten en leerlingen samen op kunnen zitten. De conciërge: "Hier beelden we dingen uit die spelen, de jaargetijden, de kerstperiode, Pasen, Pinksteren, vakantie. Je ziet hier het voorjaar uitgebeeld met tegen de muur de communicatieboom. Op deze manier kunnen we goed dingen 'bespreken.'"
Als je verbaal moeilijk kunt communiceren dan kun je datgene waar je het over wil hebben het beste uitbeelden. Aanraken, voelen en zien kan slechthorendheid immers compenseren.
De Tine Marcusschool is een school voor Speciaal Onderwijs. Er wordt onderwijs gegeven aan slechthorende leerlingen en leerlingen met ernstige spraak- en/of taalmoeilijkheden.
http://www.kentalisonderwijs.nl/Tine-Marcusschool
BeantwoordenVerwijderenBijzonder mooi gedaan :-).
Ik heb heel veel respect voor alle leerlingen van de school!
Mijn OPOE was vanaf haar 36ste! helemaal doof.
Ze leefde van 1895 t/m 1975.
De reden van haar doofheid?
ARMOEDE.
Met 14 een oorontsteking maar geen geld voor een arts.
Nooit gebarentaal oid geleert maar zichzelf zo goed en kwaad mogelijk het liplezen eigen gemaakt.
Op deze wijze méér dan dapper geleefd heeft, vanaf haar 36ste tot aan haar dood op 80 jarige leeftijd.
Voor haar heb ik het meest respect.