De blogger verbaast zich al jaren over een wervend bord dat ter hoogte van Driebond langs de Beneluxweg staat opgesteld. Op het bord staat een 'gelukkig gezinnetje' met daarbij de tekst dat Meerstad ook 'Ideaal voor kinderen' is. Wat een leegte achter het bord...
Afgelopen week maakte de blogger een foto van het bord en hij vroeg aan Willem Pauwelussen of hij er tekst bij wilde schrijven. Het resultaat leest u beneden.
Eind jaren
’70 werd de Groningse wijk Beijum gebouwd om de witte boorden te lokken die
uitweken naar forenzendorpen zoals Ten Boer en Bedum. Vooral veel koophuizen,
want dat willen die mensen. Maar die huizen waren nog net een jaar opgeleverd
en toen stortte de huizenmarkt in Nederland totaal in. De woningcorporaties
bleef geen andere keus dan al opgeleverde koopwoningen in de verhuur te doen.
Veel geplande vrije-sectorwoningen werden al vóór de bouw omgezet in sociale
huur- en koopwoningen. Tientallen woningen werden gekraakt en in heel Beijum
werd overgeschakeld op dichtere en meer gestapelde bebouwing.
Toen in de
jaren ’80 Ulgersmaborg in de steigers stond was de grondprijs dermate gezakt
dat de verliezen met moeite tot een kleine twee miljoen konden worden
teruggebracht. Er zat niks anders op dan de bouw te verdichten, en beloofde
recreatiegebieden vol te bouwen. Furieuze reacties van de wijkraad,
handtekeningenacties, zelfs huilende bewoners tijdens een informatie-avond in
de Schakel, het mocht allemaal niet baten. De gemeente had blijkbaar geen zin
in een volgend echec bij haar nieuwbouwplannen.
En nu hebben
we Meerstad. Met veel elan aangekondigd als riante nieuwe woonwijk waar de
waterplas het wonen en recreëren tot een geheel zal smeden en waar Stad de
ruimte heeft voor een kleine 10.000 woningen. Net zoals indertijd Beijum voor
een groot deel bedoeld voor de ruimere portemonnee. Die portemonnee zou worden
gevuld door forenzen, die met de HSL in een uur naar de randstad zouden reizen.
Het was een werkgelegenheidsplan van Calon, die voorzag dat die gezinnen veel
dienstverlening zoals tuinlieden en gezinszorg nodig zouden hebben.
Maar tot
woede van Calon werd de HSL afgeblazen omdat onze regering de schrik in de
benen had door de riante overschrijdingen op het budget van de Betuwelijn. Weg
werkgelegenheidsplan maar ernstiger: weg toekomstige bewoners van Meerstad. Met
de zo uitgespaarde miljoenen wordt
weliswaar onze ringweg aangepakt, maar Groningen moet nu zelf maar zien hoe ze
dat Meerstad vol gaat krijgen. Dat lijkt niet erg op te schieten.
Dus dat is
een probleem. Even Wikipedia erop naslaan laat zien hoe groot dat probleem is.
De verwachte verkoop van 600 woningen per jaar werd in 2010 teruggeschroefd
naar 150. Maar of die er momenteel in
totaal staan? Rij de Hoofdweg af richting Harkstede en je ziet aan je
linkerhand ergens in de verte, aan het water, een paar rijen huizen staan in
the middle of nowhere. Meerstad zou oorspronkelijk in 2025 zijn opgeleverd, het
is nu de vraag of zelfs 2040 wel gehaald wordt. En aan pacht (aan de Twentse
bouwers) kost het de gemeente Groningen zo'n 1 miljoen euro aan rente per
maand.
Wethouder Frank de Vries kwam op 22 december 2011 vertellen dat er geen 9100 maar 6500 woningen gebouwd zouden gaan
worden. Er was op dat moment al 60 miljoen euro verlies op geleden. Daarvan
kwam ⅔ voor rekening van de gemeente Groningen, die voorzichtigheidshalve ook
maar 52.5 miljoen reserveerde voor eventuele nieuwe tegenvallers. Voor de
overige 20 miljoen stonden de provincie en Slochteren
garant.
Tijdens een gezellig openingsfeestje
in Meerstad zei ik tegen De Vries dat ik hoopte dat Meerstad geen herhaling van
Beijum zou worden. “Dat hoop ik ook niet”, sprak hij met bedenkelijk gezicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten