Door Willem Pauwelussen
Nog shaky van die fietser die me gisteren (dinsdag; JF) door een windvlaag tegen de auto blies zit ik op de fiets.
Tussen het Total (vroeger Fina) tankstation en Winkelcentrum Beijum door, met de bocht mee linksaf het Beijumerweg-fietspad op. Op het kruispunt waar je rechtsaf kunt naar de Hunze zie ik een manspersoon in gebukte houding met een half opengeklapte paraplu over het rode asfalt van het fietspad vegen.
Met het ongeval van gisteren nog vers in het geheugen rijd ik met een ruime bocht om hem heen. En dan knijp in de remmen. Want ik heb groene glassplinters gezien op de straat, en in de goot lag zelfs al een groter stuk, gebogen, dat de onderkant van een wijnfles lijkt te zijn. Door de storm hier neergeworpen? Door een halfdronken Donar uit zijn bokkewagen gekieperd? Overgebleven van een feestje in de buurt? Of misschien is het de onderkant van een wegwerp-heinekenflesje. Achteloos weggegooid door iemand die zich niet realiseerde (of juist wel) dat hij daarmee een ander nodeloos schade mee kon toebrengen.
Ik roep de man toe dat ik het super vind dat hij dit doet. Sterker nog, ik zet hem op de foto want dat moet op Beijumnieuws. Poseren is geen probleem, er liggen nog glasschilfers die hij alsnog ijverig wegveegt. De foto is gemaakt, ik geef de man een warme handdruk en vervolg mijn weg richting Stad.
Met onze opstand in de jaren ’60 tegen de autoriteit van de kerken en notabelen hebben we onze mondigheid veroverd. Het is altijd weer een oppepper om mensen tegen te komen die van nature het besef hebben dat vrijheid niet kan bestaan zonder verantwoordelijkheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten