HONDEN IN BEIJUM (57)

Het Winkelcentrum van Beijum is zo lekker warm en droog. En wat hangen er lekkere geurtjes, het doet je soms het kwijl in de bek lopen. Vooral die geuren die uit de dierenspeciaalzaak van Hoogenberg komen.

Maar je mag niet naar binnen als hond. Wat een discriminatie eigenlijk. Die vervelende mensen ook.

Tijdens de afgelopen ijzeldagen keken op een dag, ik meen op woensdag, vier honden begerig naar binnen. Het kan zijn dat het bovenste duo (foto) daarbij ook nog eens begerig en verlekkerd naar de twee honden keek die dichterbij de schuifdeuren stonden, wie zal het zeggen.

Honden lebberen, ruiken en snuffelen wat af naar elkaar. Vooral de poepgaatjes zijn erg geliefd. Ongegeneerd. Geen idee of dat louter van reutjes naar teefjes gaat, of dat de dames honden net zo goed meedoen.

Bij mensen is dit ongegeneerde gedrag (terecht) not done, zie de gebeurtenissen in Keulen, zo maar met je onbeschofte poten aan vrouwen zitten kan en mag niet.
Vreemd, de mens heeft verstand en verlaagt zich soms tot minderwaardig en on-respectabel gedrag, mannen naar vrouwen in dit geval, zie Keulen. Terwijl honden trouw zijn en ontzettend loyaal, maar aanraken, ruiken en voelen is weer helemaal ok, ook richting wildvreemde honden die ze nog nooit eerder ontmoet hebben.

Mensen zijn soms net beesten. Terwijl je honden tekort doet als je ze het negatieve waardeoordeel 'beesten' opplakt. Wat een onvoorwaardelijke liefde en trouw krijg je van een hond terug als je daar als baasje goed mee om gaat.
Wat honden, m/v, in het straatbeeld met elkaar doen is niet voor mensen weggelegd. Dat heet beschaving. Beheerst u.
Maar dat dit laagje flinsterdun kan zijn, bewijst nogmaals 'Keulen.'