BEIJUMBORG (16)

Ander licht, ander lucht (2)

Beijum in Athene

Vrijdagmiddag: ook in Athene begint het weekend. Ik heb zelf de hele week achter de boeken gezeten, en ben er nu wel even klaar mee. Het overschrijven van teksten uit het begin van de 19e eeuw, vanuit een soms moeilijk leesbaar handschrift, en het overbrengen van die woorden naar mijn laptop en stickie vergt veel concentratie, maar ik doe het voor de wetenschap, zal ik maar zeggen. Tijd nu voor ontspanning. Even terug naar ....Beijum.

Lefteris Dafnos

Nee, lieve lezers, ik heb geen privé-jet die me even van Athene Eleftheris Venizelos-luchthaven naar ons aller Eelde brengt, maar gewoon een afspraak in een Atheens café met een oud-Beijumer: Lefteris Dafnos. Hij woont een groot deel van het jaar in deze miljoenenstad, na 22 jaar in onze prachtwijk te hebben geleefd. Lefteris was actief in de Griekse vereniging in Groningen, en zo heb ik hem jaren geleden leren kennen. 

We wilden als gezin namelijk een rondreis over het schiereiland van de Peloponnesos maken, en omdat ik wegens ziekte geen tijd en zin had om het allemaal zelf te noeten regelen kwam hij ons te hulp, regelde verschillende huisjes op dat prachtige stuk Griekenland, en gaf ons eindeloos veel waardevolle tips. Het werd een schitterende vakantie, met bezoekjes aan o.a. Olympia, Delphi en één van de mooiste tempels die ik ooit gezien heb: die van Bassae. 

Poikilies (Griekse borrelhappen)

Na een voor hem turbulente periode is hij in Athene beland, mede omdat het leven hier toch wat meer ontspannen is dan in ons eigen kikkerlandje. Hij verzorgt hier o.a. een oude tante, en probeert de eindjes wat aan elkaar te knopen. Na een werkzaam leven als conciërge bij het Werkmancollege hoopt hij uiteindelijk nog wat werk te vinden, bijvoorbeeld als huisschilder. Het is allemaal niet eenvoudig, en we spreken zo wat mogelijkheden door, daar in dat gezellige café recht tegenover één van de best gerestaureerde gebouwen uit het oude Griekenland: de zogenaamde Stoa van Attalos de Tweede. Dat gebouw staat op de Agora: waar ooit het politieke en commerciële centrum van Athene lag, en waar het verder zoeken is tussen de talloze muurtjes en stenen naar nog enigszins herkenbare gebouwen. 

We laten ons (vanwege de kou: het is 'slechts' 18 graden) een lekker warme raki-met-honing serveren en eten er ook wat poikilies bij: stukjes vlees met frietjes en falafel en wat sausjes in dit geval. Lefteris steekt nog eens een sigaret op, want hoewel dit in Griekenland - net als bij ons - strikt verboden is in cafés en restaurants trekt geen hond zich wat van dat verbod aan. We halen samen herinneringen op aan zijn Beijumse tijd, waar hij in een huis aan de Wilkemaheerd woonde. Zijn kinderen wonen nog in Nederland, en die afstand is best groot. 

De Stoa van Attalos de Tweede

Soms deed hij me een beetje denken aan dat liedje uit "Ja Zuster, Nee Zuster" over een wat droevige Griek die in Nederland is neergestreken, en die ons klimaat en onze regelmaat en orde maar moeilijk vindt. Toch is ook Lefteris iemand met twee gezichten: melancholie en pret strijden bij hem om de eer. "Wanneer begint het interview nou?", vraagt hij me een paar keer. Ik vind het echter veel leuker om een sfeerverslag te schrijven, dit keer vanuit café MoMa aan de Adrianoustraat in Athene, een café dat eigendom is van een oud-voetballer van Lefteris' favoriete club: Panathinaikos. We brengen er samen een paar gezellige uurtjes door, ook al is zijn Nederlands - volgens hemzelf - wat achteruit gegaan. Gelukkig is mijn Grieks wat beter geworden, dus daar ontmoeten we elkaar gemakkelijk. 

Griek in Nederland, Nederlander in Griekenland: het zijn werelden van verschil, maar het Beijumse verenigt ons. We heffen nog een keertje het glaasje raki en het weekend kan beginnen! Yammas!! 

Han Borg