Wat weer een weer ja.....
Mensen die mij kennen weten dat ik qua weerbeleving een man van extremen ben. Mijn seizoenen zijn dan ook de winter en de zomer. In de winter is het koud, in de zomer is het warm. Zo eenvoudig is het.
Een meter sneeuw, zoals in januari 1979: prachtig. Heel het raderwerk staat dan stil, omdat de natuur dat wil. Twintig graden onder nul: mij doe je er in de periode december-februari een groot plezier mee. En in de zomer intense hitte, zodat je dicht langs de huizen moet lopen om nog een beetje koelte op te vangen: het hoort erbij. Niet voor niets ging ik vroeger, toen ik voor mijn werk nog regelmatig in Rusland kwam, het liefst in januari naar Sint Petersburg. En nog steeds ga ik in de zomer graag naar landen als Griekenland of Italië.
Daar tegenover staan de lente en de herfst. Van de herfst word ik niet vrolijk, behalve als op een zonnige oktoberdag de wereld in brand lijkt te staan, met al die prachtige kleuren in de bomen. Maar regen, eindeloze regen over de novemberakkers.....brrrr: mijn portie mag Fikkie gelijk helemaal opeten. En lente: de mooie dagen, die we soms in maart en april al mogen meemaken, maken me hoopvol voor de zomer. Maar dagen zoals die welke we nu beleven, met temperaturen in de neerwaartse richting van nul, nattigheid, hagel, onweer en ja: zelfs wat sneeuwvlokken.......inpakken, wegwezen en nooooooit meer terugkomen!!!
Mijn huid verlangt naar zon, ook al weten we dat het minder gezond is als je daar onbeschermd in gaat liggen. Mijn hele lijf (best wat kilootjes, hoor!) wil niets anders dan zich overgeven aan de geur van gras, de kabbelende golfjes van de Hoornse Plas, geluiden van bronstige vogels (zeg je dat van vogels? Of is het 'broeds'?) om je heen: ik wil ik wil ik wil zoooooomer!! Dit jaar duurt het in Nederland wel erg lang, terwijl ik in maart al tot mijn navel in de Middellandse Zee stond, en een paar dagen geleden nog op een zonnig balkon in Venetië stond. Hoezo opwarming van de aarde? HET IS HIER KOUD!!!
Nog even terug naar mijn column van de vorige week: Cunera sprak de bandjes met bushaltes in onze Qbuzz-bussen niet in, zo verzekerde ze hoogstpersoonlijk de Blogger.
Oeps (1): sorry Cunera! Het blijkt een -ongetwijfeld aardige en vaardige- buschauffeuse te zijn geweest, die haar stem aan dit doel leende.
Oeps (2): ik hoor toch liever een professional - echte chauffeuses mogen ons veilig van A naar B brengen, en als het nodig/handig is ons via de microfoon voor in de bus belangrijke mededelingen doen, echte spreekstemmen mogen A en B in de bus aankondigen. Mee eens???
Han Borg
Zou het heel veel moeite zijn en niet al te veel afleiding geven als de bestuurder van de bus het zelf doet en niet een blikken stem? Ook een chauffeur met een lokaal accent kan best zeggen waar de bus is. Bovendien kunnen de meeste mensen ook gewoon lezen en is wat dat betreft een stem niet echt nodig.
BeantwoordenVerwijderen