In de sloot langs het fietspad in Beijum zag ik deze drenkeling. Het kan een ongeluk zijn, maar ook een bewuste actie. Een kind achter op de fiets kan de pop verloren zijn, of de pop is stout geweest..
Ik wilde vroeger graag een grote pop, in mijn beleving had bijna iedereen er één. Elke jaar op Sinterklaas en op mijn verjaardag vroeg ik er weer naar, maar nooit kreeg ik zo’n pop. Eén meisje in de klas had een grote zwarte pop, die was wel extra speciaal. Maar ik had wel een oranje trekker met aanhanger op mijn derde verjaardag van mijn Beppe gekregen. In de aanhanger kon ik zand en andere dingen vervoeren, onze kat vond het niet zo leuk achter in de laadbak. Helaas ging de trekhaak snel stuk, dus toen had ik alleen nog de trekker.
Het was dan wel geen skelter, dat was pas echt stoer, maar als ik op mijn trekker door de straat aan het scheuren was, keken er wel een paar jongetjes ietwat jaloers naar mij.
Foto + tekst: Atsje Straatsma
Geen opmerkingen:
Een reactie posten