MAANDAGOCHTEND (270)

 De wijkring ter hoogte van de Kremersheerd kleurt aan de rechter kant geel. Zie foto boven. 
Het voorjaar is een onderbedeeld jaargetijde, dit geel is binnen een week weer verdwenen. Net als dat de groeiende paardenbloemen binnen een maand na opkomst weer zijn verdwenen.

Het kan huilerig overkomen. Dat zij dan maar zo. Maar het komt de blogger voor al zij het bladverval in de herfst een kwestie van zes tot acht weken, terwijl de groei van voorjaarsbloemen in een poep en een scheet voorbij is. Zo komt het tenminste over. Maar dat kan ook te maken hebben met wishfull thinking.

Na een lange herfst- en winterperiode wil de smachtende mens graag een rustig en langdurig voorjaar. Het is voorbij voor je er erg in hebt. Maar na een voorjaar- en zomerperiode begint de herfst. En waarom moet dit jaargetijde zo tergend lang duren?

Nait soezen. Zit diep in de Grunninger genen van ondergetekende.  Meestal dan. Kijk toch eens wat daar groeit en bloeit naast de brug over de Zuidwending tussen Winkelcentrum Beijum en de Sibrandaheerd. Foto links. Zijn dat beneden langs het water niet dezelfde bloemen of planten die we afgelopen weekend in de serie van Luit Staghouwer zagen?

Foto rechts, gaaaaap. Daar zien we weer eens een dure AH-winkelwagen bij een huis staan. Vreemd, een gestolen fiets wordt verstopt, een gestolen winkelwagen (350 euro) wordt pontificaal voor het huis neergezet. Statussymbool?
Foto beneden doet denken aan de meerkoet in de Zuidwending van afgelopen donderdag. Dit exemplaar (beneden) is in het Groene Hart van de wijk een nest aan het bouwen, ter hoogte van het Innersdijk-terrein.

Vier april. Doe maar wat u wil. Een prettige nieuwe week toegewenst.