zondag 15 mei 2016

FOTO'S UIT DE WIERSHOECK- EN SCHOOLTUIN (276)



Met 74 bekende exemplaren zijn de Zandbijen (de Andrena's) de grootste groep van de Nederlandse wilde bijen. Specifieke vliegtijd-kenmerken voor de groep zijn dan ook niet te geven: enkele vliegen op het moment dat de wilgen beginnen uit te lopen (grijze zandbij), anderen komen pas te voorschijn in het midden van de zomer (heidezandbij). 

Sommigen zijn pioniers onder de insecten, anderen worden vaak gezien in stadstuinen en zijn dus eerder cultuurvolgers. Enkele maken nesten verticaal in de grond, anderen hebben een zand- of leemwal nodig om een nest horizontaal te maken. Wat ze wel gemeen hebben is een vrij korte tong en verzamelharen voor het transport van stuifmeel aan de achterpoten. Van de zandbijen staan 38 soorten op de Rode Lijst, zij worden in hun voortbestaan bedreigd.

De grijze zandbij (Andrena vaga) is een grote soort (13-15 mm) met een egaal grijswit, dicht behaard borststuk. Het achterlijf is vrijwel kaal en zwartglanzend. Door haar uiterlijk is de grijze zandbij niet te verwarren met veel andere bijen. Mannetjes en vrouwtjes hebben dezelfde kleur, maar de mannetjes zijn duidelijk kleiner en hebben een mooie witte snor. Grijze zandbijen zijn pioneers, geschikte plekken zijn snel bewoond. Locaties van tientallen bijen blijven soms jarenlang in gebruik. 

Het zijn superspecialisten, die alleen stuifmeel verzamelen op wilgen en daarom al vanaf begin maart en nooit langer dan tot half mei zijn waar te nemen, de wilgen moeten wel binnen een straal van ongeveer 250 meter van de nestplaats staan. De vrouwtjes nestelen vaak in grote groepen op een droge en zonnige plek. De nestgang gaat tenminste 25 maar soms wel 50 cm loodrecht naar beneden en vertakt onder in meerdere zijgangen met aan het eind de verbrede broedcellen. De larve spint zich nog hetzelfde voorjaar in, verpopt in de zomer en overwintert als volwassen zandbij in haar eigen cocon.

Dit vrouwtje grijze zandbij (met stuifmeel aan haar achterpoten) probeerde schijnbaar een gang te graven in het losse zand. Het kan ook zijn dat ze probeerde om weer toegang te krijgen tot de eerder gegraven nestgang.

Info: wildebijen.nl

Foto + tekst: Luit Staghouwer

Geen opmerkingen:

Een reactie posten