De liefhebber (2)
De eerste zomerse weken van het jaar hebben hun plicht weer gedaan: overal knallen vruchtjes uit de planten. In onze tuin zijn dat kruisbessen (nog niet rijp), aalbessen (beginnen te rijpen) en wilde aardbeien (mooi als bodembedekker). De Groninger klei is verder ook nog een dankbare voedingsbodem voor onze appels (dit jaar heel weinig bloesem, afgelopen jaar toch weer een boom vol), pruimen (te hevig gesnoeid, en daardoor geen vruchten dragend) en druiven.
Op mijn druivenranken ben ik trots: Boskoops Glorie is de naam, en ze dragen blauwe, doorgaans uitstekend eetbare druiven. Nou ben ik afgelopen winter vergeten om de wortels te voorzien van afgewerkte paardenmest, dus ik ben benieuwd of we dit jaar weer zo'n rijke oogst als bijna ieder jaar hebben. De eerste voortekenen zijn gunstig: er zijn erg veel minitrosjes tussen de bladeren zichtbaar. Kilo's druiven oogste ik al, en er blijft nog genoeg hangen voor de merels, die in het najaar bijna dronken van al die druiven door onze tuin vliegen.
Van de appels bak ik taarten of maak ik appelmoes, de druiven kennen zelfs drie verwerkingswijzen, namelijk: gewoon eten als fruit, centrifugeren tot sap of - favoriet sinds een jaar of twee - verwerken tot gelei. Umpf-umpf-umpf: dat is me toch lekker! Over een bakje ijs of door de vanillevla smaakt die gelei werkelijk fantastisch, en ze blijft in de koelkast minstens een jaar (tot de volgende oogst dus) goed. Menig gast krijgt ook een potje mee.
Maar echte jam maak ik ook, alleen niet met vruchten uit eigen tuin. Liefhebber van sinaasappels als ik ben (iedere dag eet ik er eentje) houd ik ook erg van sinaasappelmarmelade. Alleen: die maak je niet van de huis-tuin-keukensinaasappel uit de supermarkt. Die zijn namelijk van zichzelf te zoet, en niet zo geschikt voor wat de lekkerste jam is: orange marmelade met stukjes schil er in. Daarvoor heb je namelijk bittere sinaasappels nodig, en die kun je in Groningen - bij mijn weten althans - alleen maar bij de biologische stand op de Vismarkt kopen.
Bittere sinaasappels zijn uit de hand oneetbaar, maar ze hangen met miljoenen tegelijk o.a. in de grote steden in Griekenland en Spanje, als decoratieve vruchten aan even zo decoratieve bomen langs de straten. Ze zijn in ons land alleen in de maanden januari en februari verkrijgbaar, en dan koop ik steevast anderhalve kilo van dit spul, om er met behulp van geleisuiker en wat citroensap orange marmelade van te maken.
Die van mij smaakt net zo lekker als die van bekende Engelse merken als Chivers, echt waar! Het is 'een peut werk', zo zeggen we in Twente, maar dan heb je ook wat. Vooral het ontpitten van de gekookte sinaasappels is 'a hell of a job', maar het resultaat (zo'n tien potten marmelade, genoeg voor een heel jaar), op zondagmorgen met een croissantje te nuttigen, is goud waard. Alleen jammer dat deze soort marmelade nauwelijks aftrek schijnt te vinden bij de dames: men zegt dat ze een echt 'mannending' is.
Volgende keer: boeken
Han Borg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten