Hij springt altijd zo hoog tegen het hek op dat het lijkt alsof ie er overheen gaat, Toch blijft hij altijd mooi op z´n eigen territorium, zoals het een goede (waak)hond betaamd.
Hij reikt wel altijd uit, wil contact, aangeraakt worden, over de kop geaaid. Een echte knuffelbeest, zogezegd.
Het is een en al vriendelijkheid en goedheid wat je tegemoet komt als ie opspringt en jankerige verlangende (zie mij, hoor mij, raak mij aan) tonen uitstoot.
Hij krijgt altijd een aai over de bol van de blogger als die het huis, de tuin en de hond passeert. Hem even bevestiging geven, ja, jij bestaat, jij mag er zijn, jij bent lief.
Het bazinnetje vertelde ooit wat voor ras het was en hoe hij heet. Maar eigenlijk doet dat er niet zo toe. Vergelijk het met een bloem die mooi is, wordt die mooier als je de naam er van kent?
Honden gaan meestal op hun baasjes lijken. Je hebt ze er vals bij, maar dat is hier niet het geval. Het kan derhalve haast niet anders zijn of in het huis waar deze hond verblijft wonen aardige en goede mensen.
Deze hond lijkt verrékte veel op een flatcoated retriever en ja: dat zijn idd knuffelbeesten. Altijd vrolijk, actief ook met speeltjes, zoals bijv. een balletje of een stok. De 'flatcoat' kan hard blaffen, maar is géén waakhond. Daarvoor vindt-ie iedereen te aardig.
BeantwoordenVerwijderen(rené)