BEIJUMBORG (43)

Boos

Lang geleden, in de mooie stad Enschede, leefde er een boos jongetje. Dat jongetje stond bekend om zijn driftbuien, waarbij zelfs ooit eens (na het keihard dichtslaan van een deur door het knaapje) een lamp van het plafond in scherven op de grond viel. 

Hanneke

Dat jongetje was een keer weer erg boos, en zijn moeder pakte hem op, zette hem op de keukentafel en zei: "lieve Hanneke, vertel me nou maar eens alles waarover je boos bent". Het mannetje begon half huilend aan een lang verhaal, waarin al het hem aangedane onrecht er achter elkaar uitrolde. Aan het eind vroeg zijn moeder: "was dat alles, Hanneke?" En het kereltje pruttelde nog wat na, werd stil, knikte 'ja' en toen tilde zijn moeder hem, na hem een lieve zoen gegeven te hebben, weer van de tafel en Hanneke zag in dat de wereld toch een stuk minder slecht was dan hij dacht.

Hanneke is Han beworden, en afgelopen weekend hebben we met mijn broer en zus weer eens hartelijk gelachen om dit verhaal, tijdens ons familieweekend aan de voet van de Mont Ventoux. 

Maar dat driftige herken ik nog steeds in mezelf, en daarom gooi ik het er nog één keer allemaal uit, hier op deze wijkblog. 

Waarom is er nog steeds niks gedaan aan de droogleggen van de faunatunnel aan het begin van de Emingaheerd, gemeente Groningen? Alleen amfibieën zullen een tocht door dit tunneltje overleven, zoals deze vuursalamander die ik onder een houtstapel  bij de Ventoux aantrof. En wees niet bang: deze griezels komen niet noordelijker dan Limburg voor.

Vuursalamander

En waarom staan er nog steeds onzinnige, allang niet meer geldige bordjes met verwijzingen naar al lang opgeheven of geheel ergens anders gelegen voorzieningen en straten in onze wijk, gemeente Groningen? 

En waarom gooien mensen nog steeds hele bankstellen op straat, terwijl ze daarvoor gewoon kunnen bellen naar de gemeente of het zelf bij één van de afvalstations kunnen afleveren?

En waarom zijn er mensen die met gif strooien als een columnist gewoon zijn verhaal doet, en waarom gebeurt dat anoniem?

En waarom wil mevrouw Meins nog steeds in mijn boodschappentas of rugzakje kijken als ik haar AH-winkel bezoek, waardoor ik er al geen drie jaar boodschappen meer doe? (Lees halverwege hier) En waarom brengen mensen hun winkelwagen niet gewoon terug, in plaats van hem op straat te laten slingeren of in de sloot te deponeren? 

En waarom wordt er op de wijkring nog steeds regelmatig gescheurd, terwijl we er net (maar dan slechts voor heel even) een waarschuwings-snelheidsmeter voor hadden opgehangen?

Beste wijkblogger Johan: heb ik nu een kusje verdiend?

Han Borg