"Hallo mijnheer. Nee, niet van dichtbij op de foto, vanaf een afstandje mag wel."
Al jaren groeten ze vriendelijk terug. "Moi". Maar op de een of andere manier willen ze liever niet pontificaal op de foto.
Dat is natuurlijk hun goed recht, dat willen meer mensen niet, maar deze moslimdames, foto, hebben daar een bepaalde reden voor :"Dat mag niet van ons geloof, en onze manen willen het ook niet hebben."
De Beijumblogger ziet ze regelmatig langs de wijkring lopen. Of in de winkel. Er naar toe en terug. Met grote lege tassen heen en met dikke volle tassen terug. Boodschappen doen.
Onwillekeurig voert het beeld van de wandelende dames met hoofddoekje de blogger terug naar de jaren zestig van de vorige eeuw. Zijn Knoalster moeder droeg ook vaak een hoofddoekje, evenals andere vrouwen in de buurt. Een auto was er niet en de boodschappen werden vaak lopend of met de fiets gedaan. Met grote lege tassen heen. Met volle dikke tassen terug.
Afgelopen nazomer sprak ondergetekende twee andere moslimdames aan op Plein Oost. Ook vriendelijk lachend en groetend. "Nee nee, mag niet op de foto van Allah en onze mannen, mijn zoontje mag wel, dat is een jongetje."Zie afbeelding. Een Beijums jongetje. Hoe zal zijn leven er over pakweg twintig jaar uitzien?
De blogger kan van het moslimgeloof geen probleem maken, geloof in God, Sinterklaas of Allah, maar gedraag je wel binnen de regels van de wet. Ieder zijn geloofje.
Het is een glad ijs-onderwerp in deze gepolariseerde tijden. Voor je het weet wordt je neergezet als wegkijker, naïeveling of landverrader als je niet keihard en met gestrekt been op dit onderwerp ingaat. Vooral via Twitter laten hardcore rechtse figuren geen kans onbenut om misstanden binnen deze cultuur te framen en neer te zetten als 'zie je wel, Stop de Islamisering van Nederland, stop 'Het Grote Gevaar.'
De ondergeschikte rol van de vrouw past niet binnen de cultuur van ondergetekende, zijn moeder was in zijn jeugd en bepaalde alles, daar hielp geen vadertje lief tegen.
Een gek geloof, de Islam. Maar alle geloven hebben een kern van gekte in zich.
De dames lachten vriendelijk en het jongetje keek onschuldig naar die rare mijnheer met zijn camera.
Het jongetje en de fotograaf verschillen ongeveer 55 jaar.
Werelden van verschil. Qua achtergrond, religie, leeftijd en wereldbeeld.
De Beijumblogger laat zich niet door een paar extremisten die de boel willen verzieken opzetten tegen vriendelijke en simpele moslims zoals hij die in Beijum vaak ontmoet. Extremistische Eigen Gelijk-roeptoeters aan beide kanten van het gepolariseerde politieke spectrum. Daar hoeft dit Beijums jongetje niet de dupe van te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten