maandag 6 februari 2017

COLUMN UIT LEWENBORG (38)


Weggegooid geld.

Zonde, zonde. Waarom ben ik altijd zo eigenwijs? Nou ja eigenwijs, ik had gewoon mijn zinnen gezet op sushi. Voor de derde keer gingen we sushi eten en ik had natuurlijk eerst even “het laatste tafeltje” gecheckt. Helaas, geen sushi in de aanbieding. Zo’n onbedwingbare zin in sushi. 

Je kent dat vast wel, soms heb je toch ook opeens zin in een haring ofzo? Nu hadden we nog gespaard geld over van vorig jaar. Oud dus en dan moet het toch eens op, stel je voor dat het bederft. Dus al onze potjes overhoop gehaald en daar hadden we mooi bij elkaar geteld het bedrag van 60,- eurie. Precies genoeg om de sushi van te betalen, waar je dan de deksel van op je neus krijgt. Duur hé, eigenlijk die sushi? Goed we hadden dat er voor over. Dan ga je er ook vanuit dat het goed is, zoals het daar altijd goed was.

We besloten om naar onze favo sushitent te gaan die zich buiten de stad bevind en warempel, we kregen hetzelfde tafeltje als die twee keer daarvoor. In de hoek, dit waarschijnlijk omdat mijn dierbare Snoopy ook mee was. Maakte mij niet uit, waar we zaten. Lekker rustig was het wel.

Het is zo’n ‘all you can eat’ concept en wij namen het drinken er bij in, want één wijntje kostte wel 3,50 euro. Voor dat geld koop ik een hele fles en dan heb ik er ook nog een liters fles voor. Dus alles in één concept, daar gingen we voor. De eerste ronde ging prima, bij de tweede ging het al mis. Verkeerde gerechten, overigens wel lekker. Wij maakten er geen probleem van. 

De derde ronde, ja, daar ging het écht mis. Wie wil er nu zure biefstukpuntjes. Alleen de geur die er af kwam liet mij al bijna kokhalzen, ze liepen nog net niet van mijn bordje af. Bah, yuk. De serveerster er discreet bij geroepen. Als je eens wist hoe hard ik kan roepen, dan zou je je bergen. Het zure lag volgens haar aan de saus. Hoezo saus? Ik had er geeneens saus op! Nieuwe kregen we niet, we mochten wel wat anders uitzoeken. Nou ja, eigenlijk waren wij er al wel klaar mee. Ik bedoel maar, als het vlees al niet goed is! Hoe zit het dan met het de rauwe vis die je eet bij een sushi restaurant? Het vertrouwen wat wij hadden in deze zaak, was dan ook in één klap verdwenen.

Toen ik dit verhaal aan een vriendin van mij vertelde, moest zij er zo van gruwen en ze zei vervolgens: ‘Al moet ik op de gummetjes van een potlood kauwen, dan nog hoef ik geen sushi.’
Eigenwijs ben ik eigenlijk niet, in plaats van deze avond hadden we wel twee keer via “Het laatste tafeltje” kunnen eten. Weggegooid geld dus... die onbedwingbare zin in sushi.

Conclusie: Sorry favo sushitent, je bent zwaar in mijn waardering gedaald. Zo ver, dat wij er niet meer komen. Op naar de Tapas hier gewoon in de stad, via het laatste tafeltje uiteraard.
Wel zo makkelijk!

2017©Vlindertje73

Wil je meer van mij lezen? Klik dan ‘hier

Geen opmerkingen:

Een reactie posten