Weggegooid
geld.
Zonde,
zonde. Waarom ben ik altijd zo eigenwijs? Nou ja eigenwijs, ik had
gewoon mijn zinnen gezet op sushi. Voor de derde keer gingen we sushi
eten en ik had natuurlijk eerst even “het laatste tafeltje”
gecheckt. Helaas, geen sushi in de aanbieding. Zo’n onbedwingbare
zin in sushi.
Je kent dat vast wel, soms heb je toch ook opeens zin
in een haring ofzo? Nu hadden we nog gespaard geld over van vorig
jaar. Oud dus en dan moet het toch eens op, stel je voor dat het
bederft. Dus al onze potjes overhoop gehaald en daar hadden we mooi
bij elkaar geteld het bedrag van 60,- eurie. Precies genoeg om de
sushi van te betalen, waar je dan de deksel van op je neus krijgt.
Duur hé, eigenlijk die sushi? Goed we hadden dat er voor over. Dan
ga je er ook vanuit dat het goed is, zoals het daar altijd goed was.
We
besloten om naar onze favo sushitent te gaan die zich buiten de stad
bevind en warempel, we kregen hetzelfde tafeltje als die twee keer
daarvoor. In de hoek, dit waarschijnlijk omdat mijn dierbare Snoopy
ook mee was. Maakte mij niet uit, waar we zaten. Lekker rustig was
het wel.
Het
is zo’n ‘all you can eat’ concept en wij namen het drinken er
bij in, want één wijntje kostte wel 3,50 euro. Voor dat geld koop
ik een hele fles en dan heb ik er ook nog een liters fles voor. Dus
alles in één concept, daar gingen we voor. De eerste ronde ging
prima, bij de tweede ging het al mis. Verkeerde gerechten, overigens
wel lekker. Wij maakten er geen probleem van.
De derde ronde, ja,
daar ging het écht mis. Wie wil er nu zure biefstukpuntjes. Alleen
de geur die er af kwam liet mij al bijna kokhalzen, ze liepen nog net
niet van mijn bordje af. Bah, yuk. De serveerster er discreet bij
geroepen. Als je eens wist hoe hard ik kan roepen, dan zou je je
bergen. Het zure lag volgens haar aan de saus. Hoezo saus? Ik had er
geeneens saus op! Nieuwe kregen we niet, we mochten wel wat anders
uitzoeken. Nou ja, eigenlijk waren wij er al wel klaar mee. Ik bedoel
maar, als het vlees al niet goed is! Hoe zit het dan met het de rauwe
vis die je eet bij een sushi restaurant? Het vertrouwen wat wij
hadden in deze zaak, was dan ook in één klap verdwenen.
Toen
ik dit verhaal aan een vriendin van mij vertelde, moest zij er zo van
gruwen en ze zei vervolgens: ‘Al moet ik op de gummetjes van een
potlood kauwen, dan nog hoef ik geen sushi.’
Eigenwijs
ben ik eigenlijk niet, in plaats van deze avond hadden we wel twee
keer via “Het laatste tafeltje” kunnen eten. Weggegooid geld
dus... die onbedwingbare zin in sushi.
Conclusie:
Sorry favo sushitent, je bent zwaar in mijn waardering gedaald. Zo
ver, dat wij er niet meer komen. Op naar de Tapas hier gewoon in de
stad, via het
laatste tafeltje uiteraard.
Wel
zo makkelijk!
2017©Vlindertje73
Geen opmerkingen:
Een reactie posten