maandag 13 februari 2017

COLUMN UIT LEWENBORG (39)



Valentijnsdag in Groningen onder het nulpunt?


Zijn wij noordelingen niet romantisch genoeg? Of hebben we gewoon geen zin in al die rompslomp, die zo’n alweer opgelegde dag met zich mee brengt. Wees gerust, de Friezen scoren nog lager volgens één of andere website, las ik ergens op rtvnoord. Wij nuchtere noorderlingen doen dat héél anders allemaal, wij gaan voor de échte liefde en niet alleen op 14 februari. Nee, het hele jaar door ;)

Kijk… wij kunnen dan als koele kikkers ietwat verlegen zijn als het om de liefde verklaren gaat, maar gevoelens hebben wij wel degelijk. Stel dat je juist op deze dag je anonieme liefde wilt verassen, laat dan wel subtiel weten van wie het afkomstig is. Je wilt het toch niet op je geweten hebben, dat een ander waar hij of zij op dat moment dan aan denkt er mee vandoor gaat? Wees creatief.
Voor de al heel lang samen zijnde stellen onder ons, een verassing op vrijdag de dertiende is net zo leuk als op 14 februari hoor. Waarom moet er een datum aan de liefde verbonden zijn, vraag ik mij af. Overal staan al houdbaarheidsdatums op…is dat nog niet erg genoeg, hoe kan in hemelsnaam Chloor bijvoorbeeld bederven? Mij een raadsel, net als Valentijnsdag zelf eigenlijk… Heus ik vind het ook leuk om cadeautjes en of kaarten, bloemen en al weet ik wat niet meer te krijgen. Alleen als er dan geen afzender op staat, dan weet je toch helemaal niet van wie je dat hebt gekregen. Zo doet mij dit even terug denken aan vorig jaar…


Thuisgekomen na de ochtendwandeling met mijn hondje Snoopy, zag ik tot mijn verbazing dat er een plastic zakje aan mijn voordeur hing. Verbaasd keek ik eens om mij heen en liep een rondje over de parkeerplaats hier. Net of er iemand uit de auto zou springen en roepen; ‘Hé hallo! Ik ben jouw Valentijn!’ Nou, nee dus. IJdele hoop. Terug bij mijn eigen deur, voelde ik voorzichtig aan het tasje. Een pakje is wat ik voelde, maar wat…? Snoopy keek mij eens vragend aan zo van, hé gaan we nog naar binnen, doe toch niet zo stom. Waarop ik tegen Snoopy zei: ‘Ja, je weet het nooit hé, in deze tegenwoordige tijd. Het kan wel een bom zijn.’ Ik moest lachen om mijn eigen dommigheid. Binnen gekomen haalde ik het pakje uit het zakje. Ik schudde het eens heen en weer, maar er rammelde niets. Ik hield het tegen mijn oor en er tikte ook niets. Langzaam scheurde ik het papier er van af en toen had ik een doosje in mijn handen, zalmkleurig. Ik opende ook deze verpakking en er kwam een flesje parfum uit. Ik haalde de dop er af en spoot een beetje op mijn pols en dacht ruikt dat even lekker zeg! Snoopy stond er natuurlijk op haar neusje bij en begon spontaan te niezen. Zij dacht er schijnbaar anders over…


Morgen is het Valentijnsdag. Misschien dat er veel mensen zijn die hier wat aan doen. Ik dus niet. Ik heb totaal niets met zo’n dag. Weet je waarom? Nee? Nou, ik vind persoonlijk dat als je een relatie hebt, op wat voor manier dan ook, dat je dan van diegene hoort te houden 365 dagen per jaar. Toch niet alleen op 14 februari. Klinkklare onzin dus in mijn ogen. Vertel jij je partner alleen maar op die dag, dat je van hem of haar houdt? Nee toch? Nou, dat bedoel ik.

Ik heb mij vervolgens het hele jaar suf geprakkezeerd over wie de afzender zou kunnen zijn van mijn parfum… Er zat niet eens een briefje bij…. Flauw hé? Iedereen die mij goed kent, die weet toch wel dat ik van zoiets bloedje nieuwsgierigheid word.
Dus als laatste een hint aan iedereen, geef jij dit jaar iets aan je geliefde? Misschien kun je dan subtiel laten weten, wie je bent. Anders prakkiseert diegene zich net zo suf als ik het afgelopen jaar heb gedaan.

2017©Vlindertje73

Wil je meer van mij lezen? Klik dan ‘hier

Geen opmerkingen:

Een reactie posten