Zo, Pasen is alweer achter de rug…..nu op naar het voorjaar. Want oops: wat was het koud soms! Over tien dagen is het mei, de maand waarin het nieuwe leven weer snel losbarst.
Mijn beukenhaag staat op springen, de appelbloesem redt het hopelijk tegen de late nachtvorst, en de camelia begint heel voorzichtig roze knoppen te vertonen. En dan al die vogels, die rondom het huis op zoek zijn naar nestelplekken. Zouden er weer mezenparen gebruik gaan maken van de door mijn echtgenote opgehangen vogelhotels? Vogels waren –naast vlinders- haar grote vreugde. Ook in haar laatste dagen werd ze nog wel vrolijk van een langsfladderende vlinder.
 |
| Athene, Centraal Station |
Omdat het me niet snel genoeg gaat met die zon besloot ik om een dag of tien vakantie te nemen, en af te reizen naar mijn geliefde Griekenland. A.s. vrijdag eerst naar Athene, waar ik met een goede vriend een weekend ga genieten van alle fraaie oudheden die er te zien zijn. Hij keert maandag weer terug naar Nederland, ik ga dan nog een week naar mijn geliefde eiland Tinos.
 |
| Vliegveld Eindhoven |
Als ik me bedenk hoe dat vroeger ging….dan is de wereld sinds mijn jonge jaren toch wel behoorlijk veranderd. Vliegen was sowieso uitzonderlijk: jongeren als ik (studenten) gingen nog met de trein naar Griekenland, per Interrail. Ik heb die tocht zeker 5 keer gemaakt, zo tussen 1974 en 1980. Dat was een hele onderneming: je stapte in Groningen in, en reed via Zwolle naar Arnhem. Daar stapte je dan over op de internationale trein naar München. Van München naar Athene reed toen nog een doorgaande trein, die ergens in het zuiden van Joegoslavië (bij Niš, naar ik me herinner) opsplitste in een deel naar Istanbul en een deel naar Athene. Je moest dus goed weten in welk deel van de trein je zat, want anders kwam je op de verkeerde bestemming terecht.
En vijftig uur na het vertrek uit München kwam je dan in een totaal uitgewoonde en versmeerde trein aan in Athene. We verwachtten de eerste keer een groot station, maar het internationale station van Athene had toen nog ongeveer het formaat van dat van Almelo…..reizen was een avontuur, en we trokken ons er weinig van aan dat we gelijk al door de eerste de beste taxichauffeur werden bedonderd. Een overtocht naar de Griekse eilanden met een veerboot maakte alles goed….zon, zee en strand.
Hoe anders is dat nu! Je neemt de bus en trein naar Eindhoven (met overstap in Hoogeveen en Utrecht), de bus naar het vliegveld van Eindhoven en daar stap je op een vlucht naar Athene International Airport. Acht uur ‘s morgens vertrek van Beijum, acht uur ’s avonds aankomst in Athene. De wereld is een heel stuk kleiner geworden…..ik groet u vast, lezers. Als het goed is komt mijn volgende column vanaf een terras aan zee….
Han Borg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten