EVEN NAAR HET BEVRIJDINGSFESTIVAL IN HET STADSPARK

Het was frisjes vanmiddag maar een fietstocht vanuit Beijum naar het Stadspark maakte behaaglijk warm. Altijd leuk, even sfeer proeven op het Bevrijdingsfestival aldaar.

De bus pakken was ook een optie geweest, op een vraag richting een Beijumer buschauffeur hoe je het beste met de bus naar het festivalterrein kon gaan kwam als antwoord: "Met Lijn4 vanuit Beijum, uitstappen op de Verzetsstrijderslaan en daarna ben je er binnen vijf minuten lopen."
Een mooie straatnaam op een dag als deze, Verzetsstrijderslaan. Maar dat terzijde.

Bij het centrum van de stad aangekomen zag ondergetekende dat de vlag op de Martinitoren met zichzelf in de knoop zat. Zie afbeelding links, de vlag zag er eerder gevangen dan bevrijd uit.

Bij de ingang van het festivalterrein maakte de blogger bovenstaande foto. Vrijheid gaat niet zomaar, er hoeft maar één halve gare met een vrachtauto een menigte in te rijden en het feestje veranderd in een drama. Oranje zandzakken tegen terreur.

Foto rechts, het duurde zo een kwartier voordat je naar binnen kon, beveiligers screenden de bezoekers, rugzakken moesten binnenste buiten gekeerd worden...vrijheid is gekoppeld aan veiligheid. Het een kan niet zonder het ander.

Ondergetekende liep een half uur rond. Hij zag veel verschillende kraampjes, er waren muziekoptredens en er waren speelmogelijkheden voor de jongsten onder ons.

Zie foto beneden, even stilzitten was prima, maar dan het liefst met een deken over. Bij de verwarmende poffertjes (kraam) stond een veel langere rij dan bij de verkoelende ijswagen. Ook dat is vrijheid, en typisch Nederlands, klagen over het (koude) weer.

Foto links beneden. Nog meer vrijheid, gewiekste kinderen die statiegeldflessen bij elkaar sprokkelden om centjes te verdienen.

Terug in Beijum zag ondergetekende dat de vlag bij het Munsterhoes 'heelstok' wapperde. Zie foto rechts beneden.

Wat een feest om in een vrij land te wonen. Je zou het elke dag moeten koesteren en vieren.