COLUMN UIT LEWENBORG (63)

Wildplassen.

Een meisje in Amsterdam kreeg een boete van € 140,- voor wildplassen in de stad, maar ze stapt naar de rechter omdat het volgens haar niet terecht is. 

De reden van het wildplassen was dat ze na het uitgaan heel nodig moest en na sluitingstijd van de kroegen nergens een openbare wc te vinden is voor vrouwen. Tja, wat moet je dan. Ze is in een rustig steegje neergezegen om te plassen. In Amsterdam zijn maar twee openbare wc’s voor vrouwen, terwijl er 45 urinoirs staan. Voor mannen zijn er dus gelegenheden om bij hoge nood hun blaas te ledigen, maar vrouwen moeten het maar ophouden.

Ik heb ook weleens wildgeplast, dat was ergens in de vrije natuur tijdens een fietstocht. In een afgelegen duinpan of zo. Ik zorgde er ook altijd voor dat ik ver genoeg van het fietspad verwijderd was en dat ik in ieder geval het pad niet meer zien kon, er zodoende vanuit gaande dat iemand mij vanaf daar ook niet zou kunnen zien. Ok, met blaren van de brandnetels soms op de koop toe.

Hoeveel openbare toiletten zijn er eigenlijk in Groningen voor vrouwen? De enige die ik ken is de “metrohalte”, een in Art Deco stijl ontworpen openbaar toilet voor mannen en vrouwen. Het heeft deze bijnaam omdat de ingang op die van een metrostation lijkt. Het staat al ruim 90 jaar op de Grote Markt. De ingang discreet en op mooie wijze verhullend dat de trappen naar ondergrondse wc’s leiden. Deze is overigens ’s avonds gesloten.

Hoe doen de Groningse vrouwen dat na het uitgaan? Kunnen ze de plas beter ophouden dan mannen? Laatst overkwam het mij dat ik twee keer binnen korte tijd een man in de stad zonder blikken of blozen zag wildpassen. Het eerste geval was toen ik langs een jongen fietste die over de stoep liep en zonder schroom naast een brievenbus tussen de struiken ging staan, vlak aan de openbare weg. Het tweede geval was een man die rustig richting een volkstuinencomplex fietste, zijn fiets parkeerde en vlakbij de ingang tegen een boom ging staan pissen. (Voor degenen die nu denken dat het wel immigranten zullen zijn geweest: Het waren in beide gevallen mannen met melkboerenhondenhaar).

Ik moet elke keer de neiging onderdrukken om heel hard te roepen en dan iets over dat er iemand achter hen staat, asociaal gedrag of anderszins. Denken die mensen nu echt dat niemand hen zal zien? Wat is dat met mannen? Je fietst al in de stad. Is het nu zó moeilijk om het gewoon eventjes op te houden. Een plee is altijd nabij.

Nee, dan wij vrouwen. Wij hebben te klagen: Geen fatsoenlijke plasmogelijkheid voor de dames!

Mijn wekelijkse column is deze keer geschreven door: Bettie Kloos.

Ik had dit weekend een schrijfweekend voor mijn toekomstig boek en zodoende zelf geen tijd. Ik ben erg blij dat het zo te regelen viel. Wie benieuwd is naar mijn toekomstig boek, kan mij volgen op FB pagina: https://www.facebook.com/geldstinkt/

JF; de foto is meegestuurd en schijnt van Groninger Archieven te zijn.