BEIJUMBORG (84)

Storm!

Ja, dat was een beste herfststorm, afgelopen donderdag. Ik kon ‘m de hele morgen in kracht zien toenemen, omdat ik op mijn bed lag met uitzicht op de bomen voor mijn huis. Ladingen bladeren kwamen er naar beneden, het vloog letterlijk allemaal in het rond. Ik hou wel van dit woeste weer, ook al zou ik er later op de dag doorheen moeten vanwege een onderzoekje in het UMCG, waardoor ik ook even aan bed (en toilet) gekluisterd was. 

Toen dat UMCG-onderzoek me aan het begin van de middag naar de bushalte liet vliegen (bijna letterlijk) bleek de loop van de bussen verstoord te zijn vanwege de vele takken die er op de wijkring lagen. Takken van de platanen, die de wijkring al decennia lang sieren. Ik vind platanen mooie bomen, maar op de een of andere manier zijn ze in Nederland toch een beetje ‘out of place’, zogezegd. In zuid-Frankrijk staan ze over duizenden kilometers langs de N- en D-wegen, en vormen daar een mooie afscheiding tussen weg en omgeving. Ooit moet iemand bedacht hebben dat Beijum eigenlijk een stukje Frankrijk is (Max van den Berg misschien?), want die platanen zijn er toch vast bewust neergezet. 

Is dat -achteraf- wel een goede keuze geweest? Onze wijkblogger schreef er al over: ze drukken met hun wortels de fietspaden omhoog, en veroorzaken daardoor een ware hulliegullie als je met je fiets door de wijk rijdt. Best gevaarlijk, zeker bij glad weer. En ook de enorme bladeren van deze bomen geven iedere keer behoorlijk wat afval, zo in de herfst. Het blijft vreselijk om tijdens een regenbui zo’n kletsnat blad in je gezicht te krijgen.... 

Maar wat erger is (en ik wist niet dat dit bij platanen ook het geval was), is dat ze gemakkelijk beschadigd raken door harde wind. Met alle gevolgen van dien. Mijn buschauffeur moest werkelijk hele rare fratsen uithalen om op de juiste route naar het WC West te blijven, vanwege de vele takken op de weg. Hier en daar waren gemeentelieden en brandweermannen bezig om grote bossen takken op te ruimen, of zelfs al ter plaatse in stukken te zagen wanneer de afgescheurde tak dikker was dan een centimeter of 15. Bij de praktijk van de dierenarts lag er bijvoorbeeld eentje van minstens 30cm doorsnede. Als die op je auto valt ben je nog niet gezegend: dat levert forse schade op. Laat staan dat zo’n tak op een fietser valt: ooit heb ik al eens beschreven dat - overigens door een vallende kastanjetak - een kennis van me helaas is overleden. Moet er eerst een gewonde (of erger) vallen voordat we gaan nadenken over nut en noodzaak van platanen langs de wijkring. Of wachten we gewoon de volgende storm af, terwijl de bomen ouder en ouder worden, en waarschijnlijk steeds kwetsbaarder? Ik zou dat, als ik wijkbeheerder zou zijn, niet op mijn geweten willen hebben. Dus laten we daar eens met ons allen over nadenken. Misschien de bomen om en om alvast vervangen door - bijvoorbeeld - inheemse iepen, die resistent moeten  zijn tegen de iepenziekte? Het is maar een idee......

Enkele dagen later zag ik trouwens al enkele compleet gevelde bomen langs de wijkring liggen. Ook de gemeente ziet dus kennelijk wel dat deze platanen niet het eeuwige leven hebben. Wanneer begint de actie ‘vervang de platanen in Beijum’, dames en heren van de gemeente Groningen? 

Han Borg